Comparison of stability of algorithms in classical and ensemble approach in taxonomy

Abstract

Podejście wielomodelowe dotychczas z dużym powodzeniem stosowane było w dyskryminacji w celu podniesienia dokładności klasyfikacji. W ostatnich latach analogiczne propozycje pojawiły się w taksonomii, aby zapewnić większą poprawność i stabilność wyników grupowania Liczne badania wykazały, że agregacja różniących się między sobą wyników wielokrotnego grupowania, pozwala na poprawę dokładności klasyfikacji. Stabilność algorytmu taksonomicznego w odniesieniu do niewielkich zmian w zbiorze danych, czy też parametrów algorytmu jest pożądaną cechą algorytmu. Z drugiej jednak strony, podejście wielomodelowe czerpie korzyści ze zróżnicowanych klasyfikacji składowych, których połączenie przynosi bardziej dokładne i stabilne rozwiązanie niż pojedynczy algorytm. Głównym punktem zainteresowania tego badania była stabilność w podejściu zagregowanym w taksonomii. Przeprowadzone badania empiryczne pokazały, że podejście zagregowane daje bardziej stabilne rezultaty niż pojedyncze algorytmy taksonomiczne oraz, że często wyższa stabilność idzie w parze z wyższą dokładnością klasyfikacji w podejściu zagregowanym.