Starość – darem, zadaniem i wyzwaniem. Rola aktywności i edukacji (wybrane wątki)

Abstract

Poniższy tekst ukazuje starość poprzez pryzmat postaw wobec starości, jako trzy sposoby spostrzegania, rozumienia i doświadczania zjawiska starości oraz procesu starzenia się: jako daru, jako zadania i jako wyzwania. Dar starości można dostrzec w perspektywie czasu, sensu, transcendencji, duchowości i mądrości. Starość jako zadanie pojmowana jest w perspektywie rozwoju i aktywności, rozwiązywania zadań życiowych. Starość jako wyzwanie to oblicze starości niepomyślnej, zależnej, patologicznej, konfrontującej się z troskami egzystencjalnymi, kryzysami i sytuacjami trudnymi. By starość mogła być przeżywana pomyślnie, by mogła być darem, istotnego znaczenia nabiera praktykowana aktywność i edukacja.

The article reveals old age through the prism of people’s attitudes towards old age. The authoress distinguishes three ways to perceive, understand and experience the phenomenon of old age and the aging process: as a gift, as a task and as a challenge. A gift of old age can be seen in the perspective of time, meaning, transcendence, spirituality and wisdom. Old age as a task is understood in the perspective of development, activity and solving life tasks. Old age as a challenge is a face of unsuccessful, subsidiary and pathological old age, which is confronted with existential worries, crises and difficult situations. In order to experience old age successfully, as a gift, it is significant to practice activity and education.