Efektywność ekonomiczna fuzji i przejęć jako decyzji strategicznych (na przykładzie polskiego sektora elektroenergetycznego)

Abstract

Głównym celem rozprawy jest ocena rezultatów decyzji o fuzji lub przejęciu w zakresie realizacji celu wzrostu efektywności ekonomicznej przedsiębiorstw polskiego sektora elektroenergetycznego, odrębnie w podsektorach wytwarzania i dystrybucji energii elektrycznej. W oparciu o wstępną diagnozę deklarowanych przez przedsiębiorstwa celów fuzji i przejęć, sformułowano następującą hipotezę badawczą: w polskich przedsiębiorstwach elektroenergetycznych (w sektorze wytwarzania oraz dystrybucji energii elektrycznej) fuzje i przejęcia są skuteczną metodą realizacji założonych celów rozwojowych tych przedsiębiorstw. Praca objęła zakresem badań transakcje fuzji i przejęć mających miejsce w okresie od 1999 r. do 2011 r., których uczestnikami były polskie przedsiębiorstwa z sektora wytwarzania (elektrownie cieplne zawodowe bez elektrociepłowni) oraz dystrybucji energii elektrycznej. Do realizacji celów pracy zaproponowano zastosowanie metody Data Envelopment Analysis (DEA), za pomocą której dokonuje się pomiaru tzw. efektywności względnej, która odnosi – wyliczony w oparciu o przyjęte założenia dotyczące rodzaju nakładów i efektów – poziom efektywności danej firmy do poziomu efektywności innych, podobnych firm (lub danej firmy w innym momencie czasu). Pomimo, że fuzje i przejęcia w sektorze elektroenergetycznym mogą być w pewnych warunkach źródłem korzyści związanych z poprawą efektywności ekonomicznej, wyniki badań zaprezentowanych w rozprawie wskazują, że przeprowadzone w Polsce transakcje kapitałowe nie poprawiały w znaczącym stopniu efektywności ekonomicznej w wymiarze technicznym i organizacyjnym poszczególnych przedsiębiorstw oraz sektora jako całości. Nie prowadziły też tym samym do wzmocnienia konkurencyjności przedsiębiorstw, lecz ich siły rynkowej.