Nominalkomposita im Deutschen als Ausdruck des engen Verhältnisses zwischen Syntax und Wortbildung

Abstract

Celem artykułu jest ukazanie związku pomiędzy składnię a słowotwórstwem na przykładzie złożeń nominalnych języka niemieckiego. Po krótkiej analizie literatury, dotyczącej syntaktycznego opisu złożeń nominalnych w języku niemieckim, autor wskazuje na istnienie dwóch możliwości opisu stosunków zależnościowych między członami złożeń: 1 ) za pomocą tzw. "Sacheteuerung” (znajomości rzeczy)i 2) za pomocy analizy transformacyjnej. W procesie określenia stosunków zależnościowych występujących między członami złożeń rozróżnia się następujące rodzaje transformacji: I) bez dodatkowych elementów leksykalnych: 1 ) transformację dopełniaczową, 2) transformację przyinkową, 3) transformację przymiotnikową, 4) transformację apozycyjną, 5) transformację z bezokolicznikiem z "zu" II) z dodaniem dodatkowych elementów leksykalnych: 1) transformację przez rozszerzenie, 2 ) transformację ze zdaniem pobocznym, 3) transformację przez porównanie. Przedstawiona analiza pozwala na stwierdzenie, te złożenie nominalne w języku niemieckim jest wyrazem ścisłego związku pomiędzy składnię a słowotwórstwem.