| dc.description.abstract | Antonin Artaud, początkujący aktor i literat, starał się opublikować wiersze w "La
Nouvelle Revue Française", najpoważniejszym piśmie literackim epoki. Jacques Riviére,
redaktor naczelny, wierszy nie przyjął ze względu na nieporadność formalną, ale podjął
dyskusję z artystą· Od l maja 1923 do 8 czerwca 1924 wymienili 11 listów, które są nie tylko
dokumentem literackim, ale przykładem kształtowania się świadomości twórczej. Początkowo
Artaud tłumaczył braki zarzucane mu przez krytyka chorobą psychiczną, na którą cierpiał,
ale szybko określił własne stanowisko na temat twórczości. W jego listach widać wyraźnie,
jak kształtują się pojęcia kluczowe dla estetyki nadrealizmu - swoboda twórcza, fragmentaryczność,
automatyzm psychiczny. Artaud, związany z grupą nadrealistów od jesieni 1924 r., zaznacza
wyraźnie swoje racje - automatyzm psychiczny jest wyłącznie sposobem na wydobycie
głębokiego ja, natomiast artysta musi tak opracować otrzymaną materię, żeby wyrazić
odmienność tej głęboko ukrytej i niedostępnej realności. | pl_PL |
