La lettre comme suggestion interprétative. Mallarmé et CazaIis

Abstract

Artykuł zajmuje się korespondencją między Stefanem Mallarme i jego przyjacielem Renri Cazalisem. Jej trzon stanowią refleksje na temat poezji i sztuki, co pozwala zapoznać się z koncepcjami Mallarmego w tej dziedzinie. Poeta przywiązywał wielką wagę do procesu twórczego, twierdząc jednocześnie, że tylko jego ostatni etap powinien być dostępny dla czytelnika. Sądził również, że język poetycki nie powinien opisywać rzeczy samej w sobie, ponieważ odjęłoby mu to wszelką aluzyjność. Kolejne przemyślenia, które znalazły odbicie w jego listach do Cazalisa, doprowadziły do wypracowania koncepcji poezji jako najwyższej wartości, zdolnej opisać świat. W drugiej części artykułu autorka przedstawia komentarz poety do jednego z sonetów jego autorstwa, których zrozumienie nastręcza zazwyczaj trudności. Konfrontując dwie wersje tego samego utworu (wersja pierwotna znalazła się w liście do Cazalisa) autorka pokazuje ewolucję myśli poetyckiej Mallarmego. Jej zdaniem znajomość korespondencji poety oraz jego tekstów teoretycznych ułatwia w znacznym stopniu zrozumienie jego twórczości.