Abstract
Celem pracy jest zbadanie kolektywnego wymiaru zjawiska głuchoty, zaś jej przedmiotem jest analiza zjawiska głuchoty w perspektywie antropologii zaangażowanej. Wskazany powyżej cel implikuje tezę badawczą tej pracy, którą sformułować można w sposób następujący: zjawisko głuchoty ma swój wymiar zarówno indywidualny, jak i kolektywny. Oznacza to, że głuchotę można rozumieć zarówno jako sytuację1, w jakiej znajduje się pojedyncza osoba, jak i jako sytuację, która powstaje w związku z relacjami nawiązywanymi w obrębie grupy osób. Nie przyjmuję jednak a priori powszechnego w obrębie deaf studies rozróżnienia między tym, co medyczne i kulturowe czy szerzej, biologiczne i kulturowe. Przeciwnie, uważam, że obie te perspektywy należy uwzględnić równolegle. Dlatego
w zaproponowanej tu analizie kluczowe stały się koncepcje ucieleśnienia i świata życia zaczerpnięte z Fenomenologii percepcji Maurice Merleau-Ponty'ego.