Migracja jako proces przemiany i konstruowania siebie w rodzinie

Abstract

Autorka w artykule przedstawia historię podejścia biograficznego, szczególnie w odniesieniu do pisania w pierwszej osobie (narracja autobiograficzna). Rozwija wątek historii życia jako metody badawczej pozwalającej na poznanie biegu życia człowieka i różnych kontekstów (społecznego, politycznego, lokalnego). Również akcentuje kwestie etyczne związane z wykorzystywaniem historii życia przez badaczy. Swoją narrację autobiograficzną dzieli na trzy okresy (przed-emigracyjny, migracyjny i pomigracyjny). Konstruując narrację, pokazuje jakiego rodzaju zmiany się w niej dokonują, co zyskuje, a co traci w procesie uczenia się w sytuacji migracji. Opisuje zmiany, jakie dokonały się i dokonują się w relacjach z innymi ludźmi, szczególnie z rodziny.

The author presents in this article the history of the biographical approach, especially in relation to first-person writing (autobiographical narrative). She develops the theme of life history as a research method that allows you to learn about the course of human life and various contexts (social, political, local). It also emphasizes ethical issues related to the use of life stories by researchers. She divides his autobiographical narrative into three periods (pre-emigration, migration and post-migration). By constructing her narrative, she shows what kinds of changes are taking place in it, what she gains and loses in the process of learning in a migration situation. The article particularly describes the changes that have been made and are taking place in relations with other people, especially from the family.