Fotografia rodzinna. Między intencją, znaczeniem i zapomnieniem

Abstract

Autorzy prezentują problematykę fotografii rodzinnej w trójkącie pojęć: intencja, znaczenie i zapomnienie. Fotografia rodzinna to fotografia prywatna, która kryje w sobie nadzieję na wieczne trwanie. W fotografii rodzinnej ważna jest nie tyle treść kadru, ile sam akt fotografowania, który jest iluzją i fototerapią jednocześnie. Fotografia rodzinna ma trzy wymiary. 1. Intencja daje zgodę na obecność z własną rodziną w planie kadru i na parateatralny rytuał ciszy; 2. Znaczenie to hermeneutyka czytania sensu i znaczenia spotkania z rodziną w fotograficznym kadrze; 3. Zapominanie to nieodwracalny proces gubienia śladów pamięci i własnej tożsamości narracyjnej. Publikacja prognozuje upadek tradycji fotografii rodzinnej, podobnie jak sztuki epistolarnej.

The authors present the problem of family photography in the triangle of concepts: intention, meaning and oblivion. Family photography is a private photography that hides in itself the hopes for eternal survival. In family photography, it is not so much the content of the frame that matters as the act of photographing itself, which is an illusion and phototherapy at the same time. Family photography has three dimensions. 1. Intention gives consent to the presence of their own family in the plan of the frame and the paratheatrical ritual of silence; 2. Meaning is hermeneutics reading the meaning and meaning of meeting family in a photographic frame; 3. Forgetting is the irreversible process of losing the traces of memory and our own narrative identity. The publication predicts the fall of the tradition of family photography, just like epistolary art.