Nowe spojrzenia na starą teorię. Kilka uwag o koncepcji społecznego wytwarzania przestrzeni

Abstract

The aim of this article is to analyze the evolution of the theory of the social production of space and reflect on its relevance and application in contemporary urban studies. We present the development of this concept from Henri Lefebvre’s fundamental ideas, through their extensions and reinterpretations, to the latest approaches that address the challenges of the digital era. In our discussion, we highlight the theory’s potential in analyzing contemporary urban phenomena, while simultaneously identifying the challenges it faces. We conclude that despite the challenges associated with operationalizing some concepts, the theory of the social production of space remains not only relevant but also a valuable analytical tool, capable of capturing the complexity of contemporary urban processes, provided it is continuously updated and its methodology is critically reflected upon.

Celem niniejszego artykułu jest analiza ewolucji teorii społecznego wytwarzania przestrzeni oraz refleksja nad jej aktualnością i zastosowaniem we współczesnych studiach miejskich. Prezentujemy rozwój tej koncepcji od fundamentalnych idei Henriego Lefebvre’a, poprzez ich rozwinięcia i reinterpretacje, aż po najnowsze ujęcia uwzględniające wyzwania ery cyfrowej. W naszych rozważaniach wskazujemy na potencjał teorii w analizie współczesnych zjawisk urbanistycznych, jednocześnie identyfikując wyzwania, przed którymi stoi. Konkludujemy, że pomimo wyzwań związanych z operacjonalizacją niektórych koncepcji, teoria społecznego wytwarzania przestrzeni pozostaje nie tylko aktualnym, ale i cennym narzędziem analitycznym, zdolnym do uchwycenia złożoności współczesnych procesów miejskich, pod warunkiem jej ciągłej aktualizacji i krytycznej refleksji nad jej metodologią.