Naznaczone: Radzenie sobie z etykietami w narracjach byłych wychowanek placówek resocjalizacyjnych

Abstract

Monografia ukazuje rolę audytorium społecznego w nadawaniu i odbieraniu etykiet, jak również trud zrzucania etykiety osoby zdemoralizowanej w doświadczeniach jednostki. W pracy dokonano rekonstrukcję różnych przebiegów procesów naznaczania społecznego i sposobów radzenia sobie z nimi przez uczestniczki badania (kobiety, których sytuację życiową – ze względu na finalne rezultaty interwencji instytucjonalnych – można uznać za „sukces oddziaływań resocjalizacyjnych”, gdyż po opuszczeniu placówki resocjalizacyjnej nie zostały ponownie objęte formalną kontrolą społeczną) oraz znaczenie tego dla formowania się ich autodefinicji Uogólnienia wyprowadzone z doświadczeń życiowych narratorek umożliwiły sformułowanie przesłanek dla modyfikacji działań resocjalizacyjnych na poziomie instytucjonalnym i systemowym.

The monograph shows the role of the social audience in broadcasting and removing labels of a demoralized person in the experience of the individual. The study reconstructs various trajectories of social labeling processes and ways of managing them by the participants of the study, i.e. women whose life situation – due to the final results of institutional interventions – can be considered as a “success of social rehabilitation” (they were not a subject of formal social control after leaving the social rehabilitation center) Additionally, the dependence between labeling management and the formation of their self-definition process was discussed. Generalizations resulting from the life experiences of the narrators made it possible to formulate the premises for the modification of social rehabilitation activities at the institutional and systemic level.