Sęp zasępił się strasznie, osowiała sowa… O trudnościach w przekładzie wiersza pt. Figielek Juliana Tuwima

Abstract

Niniejszy artykuł został poświęcony dyskusji na temat trudności w procesie tłumaczenia wiersza Juliana Tuwima pt. „Figielek” na język niemiecki. W teoretycznej części autorka skupia się na pojęciu nieprzetłumaczalności, przedstawiając różne definicje tego zjawiska, a także strategie tłumaczeniowe (transformacje), które mogą pomóc tłumaczowi uporać się z problemem nieprzetłumaczalności. Część analityczna została poświęcona grze słów, a także elementom fonicznym (w formie czasownikowych derywatów odzwierzęcych), które są głównym źródłem trudności tłumaczeniowych w przypadku wiersza pt. „Figielek”. Analiza wersji niemieckiej ma na celu ukazanie, na jakie rozwiązania zdecydował się tłumacz w procesie przekładu omawianego utworu.

This article discusses the main problems in the translation of Polish poem “Figielek” by Julian Tuwim into German. In the theoretical part, the author focuses on untranslatability and describes various definitions of this phenomenon and translation strategies (transformations), which can be used to deal with untranslatability. The analytical part is devoted to wordplays and sound devices (in form of verbal animal derivatives), which cause difficulties in the translation of the poem “Figielek”. The analysis of the German version should illustrate, which solutions were used by the translator to deal with untranslatability.