Pokaż uproszczony rekord

dc.contributor.authorPiela, Agnieszka
dc.date.accessioned2025-02-03T14:29:43Z
dc.date.available2025-02-03T14:29:43Z
dc.date.issued2024-12-30
dc.identifier.issn0208-6077
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11089/54477
dc.description.abstractThe main aim of the article is to characterize the deprecatory terms applied to TVN journalists on public television in a programme Jak oni kłamią (How They Lie). The subject of description consists of periphrastic expressions harming the good name of presenters of news and current affairs programmes (among others, news programme Fakty, programme Fakty po Faktach), for example: szamani z Wiertniczej, czarodzieje słowa i obrazu z Wiertniczej, funkcjonariusze z Wiertniczej, medialni zagończycy, medialno-polityczne plemię, pożyteczni idioci. The article also focuses on pejorative expressions aimed directly at well-known journalists, for example: wódz szamanów (Piotr Kraśko), samozwańczy mentor w tematyce LGBT (Piotr Jacoń), główna zaklinaczka rzeczywistości (Katarzyna Kolenda- Zaleska), służbistka TVN-u (Monika Olejnik). The linguistic forms discussed in the text flagrantly violate the principles of word ethics and the journalistic code of conduct.en
dc.description.abstractPodstawowym celem artykułu jest charakterystyka deprecjonujących określeń stosowanych na antenie telewizji publicznej w programie Jak oni kłamią wobec dziennikarzy stacji TVN. Przedmiotem opisu uczyniono peryfrastyczne zestawienia godzące w dobre imię redaktorów magazynów informacyjnych i publicystycznych (m.in. dziennika Fakty, audycji Fakty po Faktach), np. szamani z Wiertniczej, czarodzieje słowa i obrazu z Wiertniczej, funkcjonariusze z Wiertniczej, medialni zagończycy, medialno-polityczne plemię, pożyteczni idioci. W szkicu skoncentrowano się także na pejoratywnych sformułowaniach wymierzonych bezpośrednio w znanych dziennikarzy, np. wódz szamanów (o Piotrze Kraśce), samozwańczy mentor w tematyce LGBT (o Piotrze Jaconiu), główna zaklinaczka rzeczywistości (o Katarzynie Kolendzie-Zaleskiej), służbistka TVN-u (o Monice Olejnik). Omówione w tekście formy językowe rażąco naruszają nie tylko zasady etyki słowa, ale i dziennikarski kodeks obyczajowy.pl
dc.language.isopl
dc.publisherWydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiegopl
dc.relation.ispartofseriesActa Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica;2pl
dc.rights.urihttps://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0
dc.subjectdyskredytacja językowapl
dc.subjectkomunikacja publicznapl
dc.subjectmediapl
dc.subjectretoryka pogardypl
dc.subjectlanguage discreditationen
dc.subjectpublic communicationen
dc.subjectmediaen
dc.subjectrhetoric of contempten
dc.titleJęzyk narzędziem dyskredytacji wizerunku dziennikarzy stacji TVN w programie telewizji publicznej Jak oni kłamiąpl
dc.title.alternativeLanguage as a tool for discrediting the image of TVN journalists in the public service television programme How They Lieen
dc.typeArticle
dc.page.number471-490
dc.contributor.authorAffiliationUniwersytet Śląski w Katowicachpl
dc.identifier.eissn2450-0119
dc.referencesBralczyk J., 1999, O używaniu języka w polskiej polityce w latach dziewięćdziesiątych, w: W. Pisarek (red.), Polszczyzna 2000. Orędzie o stanie języka na przełomie tysiącleci, Kraków: Ośrodek Badań Prasoznawczych, Uniwersytet Jagielloński, s. 197–226.pl
dc.referencesCegieła A., 2012, O retoryce pogardy i wykluczenia w polskim dyskursie publicznym, „Poradnik Językowy”, z. 9, s. 14–25.pl
dc.referencesDereń B., 2005, Pochodne nazw własnych w słowniku i w tekście, Opole: Wydawnictwo Uniwersytetu Opolskiego.pl
dc.referencesDoroszewski W., 1982a, O idiomatyczności języków, w: W. Doroszewski, Język, myślenie, działanie. Rozważania językoznawcy, Warszawa: PWN, s. 130–148.pl
dc.referencesDoroszewski W., 1982b, Słowo narzędziem myśli i działania, w: W. Doroszewski, Język, myślenie, działanie. Rozważania językoznawcy, Warszawa: PWN, s. 48–51.pl
dc.referencesEliade M., 2001, Szamanizm i archaiczne techniki ekstazy, przekł. K. Kocjan, Warszawa: PWN.pl
dc.referencesGadomski W., 2022, Opozycja potrzebuje strategów, a nie zagończyków; https://wyborcza.pl/7,75968,29058089,opozycja-potrzebuje-strategow-a-nie-zagonczykow.html (dostęp: 25.02.2024).pl
dc.referencesGoban-Klas T., 2000, Granice wolności mediów, w: Z. Bauer, E. Chudziński (red.), Dziennikarstwo i świat mediów, Kraków: Universitas, s. 411–422.pl
dc.referencesGórka M., 2010, POPIS-owa dyskredytacja, czyli rywalizacja partyjna w kampanii wyborczej w 2007 roku, „Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio K. Politologia”, nr 17/1, s. 107–130.pl
dc.referencesKamler M. (red.), 2001, PWN Leksykon. Wojsko, wojna, broń, Warszawa: PWN.pl
dc.referencesKarta etyczna mediów; https://centruminformacji.tvp.pl/15781069/karta-etycznamediow (dostęp: 27.02.2024).pl
dc.referencesKarwat M., 2001, Sztuka manipulacji politycznej, Toruń: Adam Marszałek.pl
dc.referencesKarwat M., 2006, O złośliwej dyskredytacji. Manipulowanie wizerunkiem przeciwnika, Warszawa: PWN.pl
dc.referencesKarwat M., 2007, Teoria prowokacji. Analiza politologiczna, Warszawa: PWN.pl
dc.referencesKrzyżanowski P., Nowak P. (red.), 2004, Manipulacja w języku, Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej.pl
dc.referencesŁupak S., 2023, TVP Info znów atakuje TVN. „Złośliwe kopiowanie”; https://teleshow.wp.pl/tvp-info-znow-atakuje-tvn-zlosliwe-kopiowanie-6915617762183904a (dostęp: 8.02.2024).pl
dc.referencesMichalewski K., 2004, Telewizyjna manipulacja zespolona, w: P. Krzyżanowski, P. Nowak (red.), Manipulacja w języku, Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, s. 187–197.pl
dc.referencesNowak P., Zimny R., 2009, Słownik polszczyzny politycznej po 1989 roku, Warszawa: PWN.pl
dc.referencesOgonowska A., 2003, Edukacja medialna. Klucz do rozumienia społecznej rzeczywistości, Kraków: Towarzystwo Naukowe Societas Vistulana.pl
dc.referencesOstafiński W., 2021, Wojna czy rywalizacja? Techniki wzajemnej dyskredytacji mediów, „Studia Medioznawcze”, t. 22, nr 2 (85), s. 937–947. https://doi.org/10.33077/uw.24511617.sm.2021.2.331pl
dc.referencesPisarek W., 2000, Kodeksy etyki dziennikarskiej, w: Z. Bauer, E. Chudziński (red.), Dziennikarstwo i świat mediów, Kraków: Universitas, s. 423–434.pl
dc.referencesSobczak B., 2011, Medialne obrazy świata z perspektywy retorycznej (na przykładzie recepcji medialnej śmierci i pochówku Czesława Miłosza). „Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza”, t. 18, nr 2, s. 35–45. https://doi.org/10.14746/pspsj.2011.18.2.3pl
dc.referencesStanowisko Rady Języka Polskiego w sprawie stanu debaty publicznej, https://rjp.pan.pl/ (dostęp: 27.01.2024).pl
dc.referencesSzmyd J., 2012, Medialny obraz rzeczywistości jako główna orientacja poznawcza i praktyczna w świecie, w: K. Pokorna-Ignatowicz (red.), Mediany obraz rodziny i płci, Kraków: Oficyna Wydawnicza AFM, s. 11–46.pl
dc.referencesSzyjewski A., 2005, Szamanizm, Kraków: Wydawnictwo WAM.pl
dc.referencesTokarski J., 1938/1939, Językoznawstwo a walka o pogląd na świat, „Poradnik Językowy”, z. 3, s. 26–31.pl
dc.referencesUSJP – Dubisz S. (red.), 2003, Uniwersalny słownik języka polskiego, t. I–IV, Warszawa: PWN.pl
dc.referencesUstawa z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji, https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/download.xsp/WDU20170001414/U/D20171414Lj.pdf (dostęp: 3.02.2024).pl
dc.referencesWSJP PAN – Żmigrodzki P. (red.), Wielki słownik języka polskiego PAN, Kraków, http://www.wsjp.pl (dostęp: 30.09.2023).pl
dc.referencesZasady etyki dziennikarskiej w Telewizji Polskiej S.A. – informacja, publicystyka, reportaż, dokument, edukacja, https://s.tvp.pl/repository/attachment/0/e/e/0eea386c0fa-98ad0c49f73f1a9f7c8e71445347977947.pdf (dostęp: 27.02.2024).pl
dc.referencesZygiel A., 2024, „Zagończyk partyjny”. Trzaskowski uderza w Bocheńskiego, https://wiadomosci.wp.pl/zagonczyk-partyjny-trzaskowski-uderza-w-bochenskiego-6992542180199392a (dostęp: 25.02.2024).pl
dc.contributor.authorEmailagnieszka.piela@us.edu.pl
dc.identifier.doi10.18778/0208-6077.58.2.29
dc.relation.volume58


Pliki tej pozycji

Thumbnail

Pozycja umieszczona jest w następujących kolekcjach

Pokaż uproszczony rekord

https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0
Poza zaznaczonymi wyjątkami, licencja tej pozycji opisana jest jako https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0