Show simple item record

dc.contributor.authorBurkacka, Iwona
dc.date.accessioned2025-02-03T14:29:37Z
dc.date.available2025-02-03T14:29:37Z
dc.date.issued2024-12-30
dc.identifier.issn0208-6077
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11089/54452
dc.description.abstractThe aim of the text is to characterize augmentatives appearing in the novel Ten się śmieje, kto ma zęby of Zyta Rudzka (Warsaw 2022), as well as an attempt to describe the functions performed by augmentatives in the cited literary text. Usually, augmentatives indicate the large size of the referent and are a carrier of an expressive, often negative or humorous character. Their presence is associated with the rudeness and emotionality of the expression. They play a different role in the analyzed literary material. Their appearance in the heroine’s internal monologue can be seen as an expression of distance from a difficult situation, hiding emotions, and also as a stylistic element (sociolinguistic characteristics of the heroine). The use of augmentatives, especially those derived from bases that are vulgarisms or common words, does not fit into the stereotypical perception of a middle-aged woman, but it well reflects the heroine’s struggle for physical and mental survival, for the right to maintain independence and autonomy as much as possible.en
dc.description.abstractCelem tekstu jest charakterystyka augmentativów występujących w powieści Ten się śmieje, kto ma zęby Zyty Rudzkiej (Warszawa 2022), a także próba opisu funkcji pełnionych przez zgrubienia w przywołanym tekście literackim. Zwykle nazwy augmentatywne wskazują na duży rozmiar desygnatu i są nośnikiem nacechowania ekspresywnego, często negatywnego lub żartobliwego. Ich obecność wiąże się z rubasznością i emocjonalnością wypowiedzi. W analizowanym materiale literackim pełnią inną rolę. Ich występowanie w monologu wewnętrznym bohaterki można rozpatrywać jako wyraz dystansu wobec trudnej sytuacji, ukrywania emocji, także jako element stylizacyjny (charakterystykę socjolingwistyczną bohaterki). Stosowanie augmentativów, zwłaszcza tych derywowanych od podstaw będących wulgaryzmami czy wyrazami pospolitymi, nie wpisuje się w stereotypowe postrzeganie kobiety w średnim wieku, ale dobrze oddaje walkę bohaterki o przetrwanie fizyczne i psychiczne, o prawo do zachowania samodzielności, autonomii, na ile jest to możliwe.pl
dc.language.isopl
dc.publisherWydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiegopl
dc.relation.ispartofseriesActa Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica;2pl
dc.rights.urihttps://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0
dc.subjectderywatpl
dc.subjectekspresjapl
dc.subjectjęzyk kobietpl
dc.subjectsłowotwórstwopl
dc.subjectderivativeen
dc.subjectexpressionen
dc.subjectwomen’s languageen
dc.subjectword formationen
dc.titleAugmentativa i ich funkcje w powieści Ten się śmieje, kto ma zęby Zyty Rudzkiejpl
dc.title.alternativeAugmentatives and their functions in Zyta Rudzka’s novel Ten się śmieje, kto ma zębyen
dc.typeArticle
dc.page.number65-78
dc.contributor.authorAffiliationUniwersytet Warszawskipl
dc.identifier.eissn2450-0119
dc.referencesDubisz S., 1996, O stylizacji językowej, w: Język artystyczny, t. 10 „Prace Naukowe Uniwersytetu Śląskiego” nr 1580, Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, s. 11–23.pl
dc.referencesGrabias S., 1981, O ekspresywności języka, Lublin: Wydawnictwo Lubelskie.pl
dc.referencesGrzegorczykowa R., 1979, Zarys słowotwórstwa polskiego, Warszawa: PWN.pl
dc.referencesGrzegorczykowa R., Puzynina J., 1979, Słowotwórstwo współczesnego języka polskiego. Rzeczowniki sufiksalne rodzime, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.pl
dc.referencesGrzegorczykowa R., Puzynina J., 1998, Rzeczownik, w: R. Grzegorczykowa, R. Laskowski, H. Wróbel (red.), Gramatyka współczesnego języka polskiego. Morfologia, Warszawa: PWN, s. 389–468.pl
dc.referencesHandke K., 2009, Socjologia języka, Warszawa: PWN.pl
dc.referencesKalicka-Karpowicz Z., 2022, Problemy słowotwórcze dotyczące rzeczowników i przymiotników na podstawie materiału z internetowych poradni językowych, Gdańsk: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego.pl
dc.referencesKaproń-Charzyńska I., 2014, Pragmatyczne aspekty słowotwórstwa. Funkcja ekspresywna i poetycka, Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.pl
dc.referencesKita M., 1998, Wybieram gramatykę!: gramatyka języka polskiego w praktyce (dla cudzoziemców zaawansowanych), Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.pl
dc.referencesKreja B., 1969, Słowotwórstwo rzeczowników ekspresywnych w języku polskim. Formacje na -ik, -k-, -isko i -ina, Gdańsk: Gdańskie Towarzystwo Naukowe.pl
dc.referencesKreja B., 2002, Deminutiva (itd.) na -iczka i augmentativa (itp.) na -ica w perspektywie historycznej, w: B. Kreja, Studia i szkice słowotwórcze, Gdańsk: Wydawnictwa Uniwersytetu Gdańskiego, s. 169–182.pl
dc.referencesLubaś W., 2003, Polskie gadanie. Podstawowe cechy i funkcje potocznej odmiany polszczyzny, Opole: Wydawnictwo Uniwersytetu Opolskiego.pl
dc.referencesMasojć I., 2015, Gramatyka współczesnego języka polskiego. Słowotwórstwo rzeczowników. Skrypt dla studentów, Wilno: Litewski Uniwersytet Edukologiczny.pl
dc.referencesNagórko A., 2003a, Tendencje w sferze pragmatyczno-stylistycznej, w: I. Ohnheiser (red.), Komparacja współczesnych języków słowiańskich. Słowotwórstwo/Nominacja, Opole: Uniwersytet Opolski, s. 189–197.pl
dc.referencesNagórko A., 2003b, Zarys gramatyki polskiej, Warszawa: PWN.pl
dc.referencesNogaś M., Rudzka Z., 2022, Piszę energią „wypierdalać!”, https://wyborcza.pl/7,75517,29251908,zyta-rudzka-pisze-energia-wypierdalac.html (dostęp: 11.01.2024).pl
dc.referencesPęzik P., 2012, Wyszukiwarka PELCRA dla danych NKJP, w: A. Przepiórkowski, M. Bańko, R. Górski, B. Lewandowska-Tomaszczyk (red.), Narodowy Korpus Języka Polskiego, Warszawa: PWN, s. 253–273.pl
dc.referencesPiasecka A., 2021, Kilka uwag o antropocentryzmie i dydaktyzmie jako wykładnikach relacji homo-animal (na podstawie polskich i rosyjskich frazeologizmów z nazwami wybranych zwierząt gospodarskich), „Poznańskie Studia Slawistyczne”, nr 21, s. 53–74. https://doi.org/10.14746/pss.2021.21.3pl
dc.referencesPolański K. (red.), 1999, Encyklopedia językoznawstwa ogólnego, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.pl
dc.referencesRejter A., 2006, Leksyka ekspresywna w historii języka polskiego. Kulturowo-komunikacyjne konteksty potoczności, Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.pl
dc.referencesRudzka Z., 2022, Ten się śmieje, kto ma zęby, Warszawa: Wydawnictwo WAB.pl
dc.referencesSiudzińska N., 2016, Formacje ekspresywne we współczesnym języku polskim (na przykładzie wybranych pospolitych nazw osobowych), Warszawa: Wydział Polonistyki UW.pl
dc.referencesSkarżyński M., 2000, Słownik przypomnień gramatycznych, Kraków: Księgarnia Akademicka.pl
dc.referencesWaszakowa K., 1996, Słowotwórstwo współczesnego języka polskiego. Rzeczowniki z formantami paradygmatycznymi, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego.pl
dc.referencesWaszakowa K., 2021, Język w działaniu i działania na języku. Szkice semantyczno-słowotwórcze, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego. https://doi.org/10.31338/uw.9788323549376pl
dc.referencesWawrzyńczyk J., Wierzchoń P., Borchmann Ł., 2021, Sześciolecie Narodowego Fotokorpusu Języka Polskiego, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego.pl
dc.referencesWilczek W., 2014, Język hobbystycznych portali internetowych w perspektywie lingwistyki płci i socjolingwistyki (na przykładzie portali motoryzacyjnych). Rozprawa doktorska, https://sbc.org.pl/Content/145294/PDF/doktorat3523.pdf (dostęp: 5.02.2024).pl
dc.contributor.authorEmaili.burkacka@uw.edu.pl
dc.identifier.doi10.18778/0208-6077.58.2.04
dc.relation.volume58


Files in this item

Thumbnail

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record

https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0
Except where otherwise noted, this item's license is described as https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0