Doświadczenia socjalizacyjne dziecka z ADHD związane z jego rolą płciową

Abstract

W opracowaniu zestawiono najważniejsze objawy ADHD ze stereotypowo aprobowanymi społecznie cechami zachowań społecznych dziewczynek (kobiet). Celem jest wykazanie, że z punktu widzenia socjalizacji do (stereotypowych) ról płciowych, sytuacja dziewczynek z ADHD wydaje się mniej korzystna niż chłopców. Okres dzieciństwa to czas, w którym dziecko przyswaja sobie wiedzę o atrybutach będących miarą „prawdziwej dziewczynki – kobiety” i „prawdziwego chłopca – mężczyzny”. Przyjęta przez dziecko wiedza jest uwarunkowana przekazem społecznym, jaki otrzymuje ze strony dominującego środowiska wychowawczego (rodzina, szkoła, grupa rówieśnicza). Oddziaływania tych środowisk utrwalają dymorfizm płciowy i są agendami socjalizacyjnymi, które dostarczają dziecku silnie spolaryzowanych wzorców płciowych. Dziecko z ADHD nie jest w stanie stosować się do „zaleceń” płynących z przekazów otoczenia. Mimo znajomości zasad ma trudności z ich przestrzeganiem. Córka z ADHD zaprzepaszcza osiąganie rodzicielskich marzeń o grzecznej dziewczynce, kontrolującej swoje zachowania i impulsy. Ponadto w większym stopniu niż chłopiec narażona jest na wykluczenie rówieśnicze. Dziewczynki i chłopcy, którzy nie stosują się ściśle do określonych standardów stereotypowych dla danej płci są mniej lubiani przez rówieśników. Impulsywne, spontaniczne i nadruchliwe zachowania dziewczynki odbierane są przez otoczenie rówieśników za przekraczające ograniczenia własnej płci. Dla małych dzieci pozostających w niskiej fazie rozwoju roli płciowej (sumienności) jest to sytuacja trudna do zaakceptowania.