Uwarunkowania rozwoju przedsiębiorczości w formie pozarolniczej działalności gospodarczej na obszarach wiejskich w Polsce

Abstract

Głównym celem pracy jest identyfikacja i charakterystyka uwarunkowań kształtujących rozwój przedsiębiorczości w formie pozarolniczej działalności gospodarczej na obszarach wiejskich w Polsce oraz diagnoza poziomu przewagi konkurencyjnej pozarolniczych przedsiębiorstw zlokalizowanych na tych obszarach. Aby ograniczyć zidentyfikowane luki poznawcze oraz zrealizować założone cele, dokonano przeglądu literatury oraz przeprowadzono badania własne, zarówno ilościowe jak i jakościowe, we wskazanym obszarze merytorycznym. Wyniki badań własnych wskazują, że kluczowymi motywami podjęcia pozarolniczej działalności gospodarczej na obszarach wiejskich w Polsce przez mieszkańców tych obszarów są czynniki klasyfikowane w literaturze przedmiotu jako pozytywne motywy podjęcia działalności. Głównymi stymulatorami wewnętrznymi funkcjonowania i rozwoju pozarolniczych przedsiębiorstw zlokalizowanych na obszarach wiejskich w Polsce są czynniki niematerialne, wynikające ze specyfiki przedsiębiorcy i przedsiębiorstwa, zaś podstawowymi barierami wewnętrznymi są ograniczenia kapitałowe tych podmiotów. Stymulatory zewnętrzne kształtujące funkcjonowanie i rozwój wskazanych przedsiębiorstw są zróżnicowane, jednak najczęściej wpisują się w kategorię czynników rynkowych. Natomiast kluczowe bariery zewnętrzne wynikają w większości z ograniczonej polityki wsparcia przedsiębiorczości na obszarach wiejskich w Polsce. W ramach przeprowadzonych badań ustalono, że większość pozarolniczych przedsiębiorstw zlokalizowanych na obszarach wiejskich w Polsce, których właścicielami są mieszkańcy tych obszarów, charakteryzuje się średnim lub wysokim poziomem przewagi konkurencyjnej, a do głównych czynników stanowiących o przewadze tych podmiotów należą: wysoka jakość produktów/usług, wypracowany wizerunek, dopasowanie ofert do potrzeb klienta, elastyczność – szybkość reakcji oraz kompetencje kadry zarządzającej i pracowników. W procesie przeprowadzonych badań zidentyfikowano także, że większość właścicieli badanych przedsiębiorstw wyróżnia się wysokim lub średnim poziomem rozwoju kompetencji przedsiębiorczych, zaś prowadzone przez nich podmioty, w przeważającej części, charakteryzują się średnim lub wysokim poziomem orientacji przedsiębiorczej.