Show simple item record

dc.contributor.authorBagiński, Dobrosław
dc.contributor.editorBarańska-Szmitko, Anna
dc.contributor.editorFilipczak-Białkowska, Anita
dc.date.accessioned2023-07-26T10:48:30Z
dc.date.available2023-07-26T10:48:30Z
dc.date.issued2023
dc.identifier.citationBagiński D., O idei prawdy, [w:] Teorie i praktyki komunikacji 2, red. A. Barańska-Szmitko, A. Filipczak-Białkowska, WUŁ, Łódź 2023, https://doi.org/10.18778/8331-181-4.28pl_PL
dc.identifier.isbn978-83-8331-181-4
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11089/47651
dc.description.abstractKomunikacja między ludźmi opiera się głównie na symbolach. Taka jest mowa, gestykulacja oraz sztuczne systemy wizualne. Symbole transmitują faktyczne stany przeszłe i przyszłe oraz poglądy i całe narracje, wypełniając ludzkie umysły rzeczywistością ekwiwalentną. Aby system symboliczny zadziałał, jego użytkownicy muszą dzielić z innymi znajomość kodu czy języka. Drugim zaś warunkiem koniecznym jest wzajemnie podzielane przekonanie, że symbole nie kłamią i nie mylą się lecz przekazują prawdę. O ile pierwszy warunek należy do porządku wiedzy, to drugi należy do porządku wiary. Prawda jest ideą sine qua non komunikacji symbolicznej, gdyż wyrażenia symboliczne występują niejako w imieniu twardych faktów albo sądów i twierdzeń innych osób. Lecz prawda jest czymś więcej niż ideą. Jest ona pożytecznym mitem, który stabilizuje a zarazem koryguje i rozwija ludzkość. Życie w micie prawdy, który nosimy w sobie, czyni nas zdolnymi do nadawania sensu wszelkim komunikatom słownym i obrazowym jakie ze sobą wymieniamy i to ten mit podpowiada nam, co prawdą jest, a co nie. Tekst ten będzie o tym, w jaki sposób ludzie użytkują ideę prawdy i jak ta idea stała się narzędziem pomnażania wiedzy albo oszustwa w zbiorowościach ludzkich. Mówiąc inaczej – ideą prawdy jako regulatorem relacji i procesów komunikacyjnych, zaś bardziej ogólnie – procesów społecznych. Ale nie będzie tu nic o tym, czym jest sama prawda. Bo prawda to prawda.pl_PL
dc.language.isoplpl_PL
dc.publisherWydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiegopl_PL
dc.rightsAttribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 Międzynarodowe*
dc.rights.urihttp://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/*
dc.subjectkomunikacja społecznapl_PL
dc.subjectprawdapl_PL
dc.subjectsenspl_PL
dc.titleO idei prawdypl_PL
dc.typeBook chapterpl_PL
dc.page.number449-458pl_PL
dc.contributor.authorAffiliationUniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach (emeryt)pl_PL
dc.identifier.eisbn978-83-8331-182-1
dc.referencesDescartes R. (1958), Prawidła kierowania umysłem. Poszukiwanie prawdy poprzez światło przyrodzone rozumu, przeł. Ludwik Chmaj, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.pl_PL
dc.referencesLeibniz G.W. (1903), Opuscules et fragments inédits de Leibniz. Extraits des manuscrits de la Bibliothèque royale de Hanovre, ed. L. Couturat, F. Alcan, Paris (przedruk: Hildesheim Georg Olms, 1961).pl_PL
dc.referencesPascal B. (1954), De l’esprit géométrique et de l’art de persuader, w: Euvres completes, ed. J. Chevalier, Gallimard, Paris, s. 575–604.pl_PL
dc.referencesWierzbicka A. (2006), Semantyka. Jednostki elementarne i uniwersalne, Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin.pl_PL
dc.identifier.doi10.18778/8331-181-4.28


Files in this item

Thumbnail
Thumbnail
Thumbnail

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record

Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 Międzynarodowe
Except where otherwise noted, this item's license is described as Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 Międzynarodowe