The mechanics of repetition in the discours of Ernest Hemingway

Abstract

Rozprawa ma na celu studium nad tekstową dynamiką dyskursu Ernesta Hemingwaya w świetle procesu powtarzania, które jest częścią składową jego tekstu. Wykazuje ono, że powtórzenie jednocześnie pośredniczy procesowi twórczemu, a i zagraża samemu jego istnieniu, bo Heningwayowski dyskurs unosi się nad cieniutką linią podziału między sensem i nonsensem, ponieważ powtórzenie doprowadzone do dyskursywnej krańcowości rodzi delirium. Analiza koncentruje się na utworze The Sun Also Rises, ale odnosi się do całości dyskursu Hemingwaya; zawiera także implikację tezy dotyczącej tekstu w literaturze amerykańskiej lat dwudziestych XX wieku. Zgłasza twierdzenie, że pewnego rodzaju homologiczny stosunek uzyskuje się między procesem powtarzania przy masowej produkcji u tekstowymi powtórzeniami w dyskursie Hemingwayowskim. Ten stosunek jednak nie jest wyraźnie określony, bo istota takiej homologii pozostaje tylko przybliżona.