Géneros e interpretación en el teatro del Siglo de Oro. Algunas cuestiones

Abstract

Autor artykułu podejmuje dyskusję z obiegowymi opiniami na temat jednolitego charakteru gatunku znanego powszechnie pod nazwą comedia, który stworzył hiszpański teatr Złotego Wieku. Na podstawie analizy licznych utworów, przeprowadzonej pod kątem występowania i funkcji elementów uważanych przez wielu badaczy za stałe elementy strukturalne i wspólne dla dramaturgii hiszpańskiego Złotego Wieku (m.in. temat honoru, zazdrości, śmierci, a także obecność pojedynków i efektów scenicznych), autor dowodzi zjawiska „względności gatunkowej”, podkreślając, że żaden z elementów strukturalnych czy też tematycznych, jak honor, monarchia, religia, uznanych za zawsze obecne i we wszystkich odmianach comedia (dramatach honoru, komediach płaszcza i szpady, komediach intrygi, dramatach religijnych, w tym też w comedia de santos, itd.), nie pełni „funkcji absolutnej”. Uznanie comedia za gatunek jednolity jest błędem i prowadzi do zafałszowania obrazu hiszpańskiej dramaturgii Złotego Wieku, niezwykle zróżnicowanej właśnie pod względem gatunkowym i tematycznym. Zdefiniowanie w konkretnym przypadku aspektu gatunkowego nie jest jednak zadaniem łatwym, wymaga bowiem zbadania wielu tekstów i zbudowania na tej podstawie modelu gatunkowego, a także wzięcia pod uwagę odbioru publiczności, tzn. również lektury i interpretacji dramatu w epoce Złotego Wieku.