| dc.description.abstract | Dramat Lo fingido verdadero (To co udawane - prawdziwe) powstał w tym samym
czasie (ok. 1608), co Nowa sztuka pisania komedii... Nawiązując tytułem tej rozprawy
do tytułu owego traktatu, autorka pragnie zwrócić uwagę na analogie między
tymi utworami, obydwa bowiem propagują tzw. nową komedię hiszpańską, choć w różny
sposób: w Nowej sztuce... Lope de Vega koncentruje się na zagadnieniach dramatu
a w Lo fingido verdadero na kwestii przedstawienia teatralnego i grze aktorskiej. Ale
odmiennie niż Nowa sztuka, która doczekała się licznych i wnikliwych opracowań, Lo
fingido verdadero do niedawna było dramatem nieomal całkowicie zapomnianym. Jako
dramat religijny, należący do gatunku znanego w Hiszpanii Złotego Wieku jako comedia
de santos, długo zwracał uwagę badaczy jedynie jako dramat przedstawiający
żywot św. Genezjusza, rzymskiego aktora i męczennika. Późno zainteresowano się nim
jako pierwszym hiszpańskim utworem dramatycznym, który posłużył się metaforą
theatrum mundi. Zupełnie też niedawno utwór ten zaczął być przedmiotem badań jako
metadramat, do dziś nie doczekał się jednak wyczerpującego opracowania. Zamieszczona
tu rozprawa jest próbą porównania Ło fingido verdadero i Nowej sztuki pisania
komedii..., jako dwóch tekstów, w których wyłożona została doktryna „nowej komedii”.
Jest to również pierwsza próba przedstawienia dramatu Lo fingido verdadero jako
świadectwa rodzącej się na przełomie XVI i XVII w. konwencji teatralnej, której podstawę
stanowi architektura corralu de comedias, czyli stałej sceny publicznej. Poszczególne
części tej pracy poświęcone są: procesowi przekształcenia opowieści hagiograficznej
(żywot św. Genezjusza) w tekst dramatu; wprowadzeniu i rozwinięciu tematu
comedia; funkcji teatru jako zwierciadła teatru (hiszpańskiego teatru pocz. XVII w.) w strukturze
Lo fingido verdadero; formie teatru w teatrze i wprowadzonym do tekstu dramatu
wystawieniom „komedii ludzkiej” i „komedii boskiej”, czyli budowaniu na scenie
teatralnej metafory świata. | pl_PL |
