„Doświadczyć podobnych widoków” — czyli słów kilka o italopisarstwie Marka Zagańczyka

Abstract

Artykuł „Doświadczyć podobnych widoków” — czyli słów kilka o italopisarstwie Marka Zagańczyka jest próbą interpretacji motywu podróży włoskiej, zawartego w trzech tomach eseistycznych Marka Zagańczyka: Krajobrazy i portrety, Droga do Sieny, Cyprysy i Topole. Autorka analizuje, za pomocą jakich strategii pisarz‑podróżnik opisuje swoje doświadczenia podróżne oraz jak przedstawia swoje refleksje, dotyczące odwiedzanych przez siebie miejsc. Eseistyka Zagańczyka charakteryzuje się dużą erudycyjnością, ale własny głos autora wydaje się przysłonięty przez liczne cytaty z dzieł twórców, odbywających podróż włoską przed nim, a których to lektura towarzyszy Zagańczykowi w czasie podróży. Kolejnym aspektem, który przykuwa uwagę w eseistyce autora jest dominacja percepcji wzrokowej. Istotna jest też rola sztuki; w swoich podróżniczych relacjach eseista zdradza wyśmienity warsztat terminologiczny historyka sztuki, a ona sama staje się często najważniejszym powodem przedsięwzięcia wędrówki i dominuje sposób patrzenia na otaczający autora świat (m.in. postrzegając krajobraz, jakby był dziełem malarskim).

”Sperimentare le vedute simili” — qualche riflessione sui saggi italiani di Marek Zagańczyk L’articolo è un tentativo di reinterpretazione del motivo del ‘viaggio italiano’ attraverso la lettura di tre volumi dei saggi dell’autore polacco Marek Zagańczyk: Paesaggi e ritratti (Krajobrazy i portrety), La strada per Siena (Droga do Sieny) e Cipressi e pioppi (Cyprysy i Topole). L’autrice mostra in quale modo lo scrittore trascrive le sue esperienze e riflessioni riguardanti i posti visti. I saggi di Zagańczyk sono molto eruditi ma la vera voce dell’autore appare trascurata dalle tante citazioni degli scrittori che avevano precedentemente visitato i medesimi luoghi e le quali opere accompagnano il saggista polacco in suo viaggio. Inoltre la percezione dell’Italia di Zagańczyk è soprattutto visiva. L’arte diventa spesso la prima ragione delle pellegrinazioni dello scrittore polacco. Egli raccontando dei posti visitati, usando i termini come: vista, paesaggio, veduta; mostra la sua percezione del mondo come opera d’arte, una pittura, impressione amplificata da un’ottima terminologia artistica.