Reach out to the children through books

Abstract

The present paper aims to present many a variety of modes of developmental bibliotherapy implementation in one of the schools along with the results of its long standing experience in bibliotherapy. Special attention has been paid to the role of the mentor who directs and coordinates the process. The emphasis has also been laid on the impact of direct communication and interaction between a teacher and a student, based on intrinsic motivation for reading. School developmental bibliotherapy is a model of an in-depth reading of quality fiction through which a mentor may reach out to children experiencing different kinds of problems and perplexed emotions. The lack of authentic, personalized contacts causes the society to become indifferent, bereft of concern for others and negatively affects the children. The latter can result in the children’s anxiety, depression, and loneliness. The school of the 21st century should become a school of learning how to relate to one another, it should be a place where each and every one feels accepted and listened to. The books help the children to be in peace with themselves and others and to become sensitive, compassionate and tolerant members of the world’s present and future society.

Niniejszy artykuł ma na celu przedstawienie wielu różnorodnych form realizacji biblioterapii w jednej ze szkół wraz z wynikami wieloletnich doświadczeń w tym zakresie. Szczególną uwagę zwrócono na rolę mentora, który kieruje i koordynuje proces. Położono również nacisk na wpływ bezpośredniej komunikacji i interakcji między nauczycielem a uczniem, opartych na wewnętrznej motywacji do czytania. Szkolna biblioterapia rozwojowa to model dogłębnej lektury dobrej jakości beletrystyki, za pośrednictwem której mentor może dotrzeć do dzieci dotkniętych różnego rodzaju problemami i emocjami. Brak autentycznych, spersonalizowanych kontaktów powoduje, że społeczeństwo staje się obojętne, pozbawione troski o innych i negatywnie wpływające na dzieci. To ostatnie może powodować dziecięcy niepokój, depresję i samotność. Szkoła XXI wieku powinna być szkołą uczącą tego, jak odnosić się do siebie, a także miejscem, gdzie każdy czuje się akceptowany i wysłuchany. Książki pomagają dzieciom żyć w zgodzie ze sobą i innymi oraz być wrażliwymi, współczującymi i tolerancyjnymi członkami globalnego społeczeństwa teraz i w przyszłości.