Show simple item record

dc.contributor.authorGrzegorzewski, Krzysztof
dc.date.accessioned2019-03-25T11:23:07Z
dc.date.available2019-03-25T11:23:07Z
dc.date.issued2014
dc.identifier.citationGrzegorzewski K., Homo rhetoricus w telewizyjnym dziennikarstwie politycznym (programy z lat 2005-2007), Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź 2014, doi: 10.18778/7969-467-9pl_PL
dc.identifier.isbn978-83-7969-467-9
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11089/27263
dc.descriptionKsiążka jest poświęcona retoryce polityków i dziennikarzy w czasach czwartej Rzeczpospolitej - demaskuje sztuczki i chwyty słowne, jakimi posługuje się władza i opozycja w celu manipulowania społeczeństwem. Autor wprowadza czytelnika w świat telewizyjnego dziennikarstwa politycznego, który rządzi się swoimi prawami: wykorzystuje błyskotliwość dziennikarzy, spryt polityków, zapierającą dech w piersiach sensacyjną narrację, operuje erystycznymi pojedynkami i epatuje atrakcyjnością przekazu.Skupia uwagę na najlepszych w kraju publicystach telewizyjnych i najpopularniejszych politykach w latach 2005-2007 oraz najgłośniejszych aferach w rządzie Jarosława Kaczyńskiego. Czytelnik znajdzie odpowiedź na pytania: w jaki sposób wpłynąć na decyzje wyborcze widzów, jak odnieść sukces komercyjny, jak wygrać wybory i skutecznie pognębić politycznego przeciwnika.pl_PL
dc.description.sponsorshipUdostępnienie publikacji Wydawnictwa Uniwersytetu Łódzkiego finansowane w ramach projektu „Doskonałość naukowa kluczem do doskonałości kształcenia”. Projekt realizowany jest ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój; nr umowy: POWER.03.05.00-00-Z092/17-00.pl_PL
dc.language.isoplpl_PL
dc.publisherWydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiegopl_PL
dc.rightsAttribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 Międzynarodowe*
dc.rights.urihttp://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/*
dc.subjectdziennikarstwo telewizyjnepl_PL
dc.subjectdziennikarstwo politycznepl_PL
dc.subjectprogramy publicystycznepl_PL
dc.subjectstrategie retorycznepl_PL
dc.subjectpodmiot retorycznypl_PL
dc.subjectprzekaz werbalnypl_PL
dc.subjectprzekaz niewerbalnypl_PL
dc.titleHomo rhetoricus w telewizyjnym dziennikarstwie politycznym (programy z lat 2005-2007)pl_PL
dc.typeBook chapterpl_PL
dc.page.number267pl_PL
dc.contributor.authorAffiliationUniwersytet Łódzki, Wydział Filologiczny, Katedra Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej, Zakład Teorii i Praktyki Komunikacjipl_PL
dc.identifier.eisbn978-83-7969-355-9
dc.contributor.authorBiographicalnoteDoktor Krzysztof Grzegorzewski jest absolwentem filologii polskiej na Uniwersytecie Łódzkim. W 2011 r. obronił doktorat w Katedrze Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej UŁ – obecnie wykłada dziennikarstwo i komunikację społeczną jako adiunkt. Publikował teksty z zakresu retoryki dziennikarskiej, dziennikarstwa telewizyjnego, politycznego oraz muzycznego. Współpracuje z łódzkimi mediami, w tym z Telewizją Polską w Łodzi, organizując wspólnie szkolenia i praktyki dla studentów UŁ. Wykładał w Szwecji, Estonii, na Łotwie i Litwie, w Bułgarii oraz w Norwegii.pl_PL
dc.referencesAllhoff D. W., Allhoff W., Sztuka przekonywania do własnych racji. Retoryka i komunikacja, przeł. P. Włodyga, Kraków 2008.pl_PL
dc.referencesAntas J., O kłamstwie i kłamaniu, Kraków 2008.pl_PL
dc.referencesAronson E., Człowiek istota społeczna, przeł. J. Radzicki, Warszawa 2001.pl_PL
dc.referencesArystoteles, O dowodach sofistycznych, przeł. K. Leśniak, [w:] idem, Dzieła wszystkie, t. 1, Warszawa 1990.pl_PL
dc.referencesArystoteles, Retoryka; Retoryka dla Aleksandra; Poetyka, przeł. H. Podbielski, Warszawa 2004.pl_PL
dc.referencesAwdiejew A., Strategie konwersacyjne, „Acta Universitatis Lodziensis” 2005, Folia litteraria polonica, t. 7, cz. II, s. 127–150.pl_PL
dc.referencesBalcerzan E., W stronę genologii multimedialnej, [w:] Polska genologia literacka, red. D. Ostaszewska, R. Cudak, Warszawa 2007, s. 269–287.pl_PL
dc.referencesBartmiński J., Punkt widzenia, perspektywa, językowy obraz świata, [w:] Językowy obraz świata, red. J. Bartmiński, Lublin 1990.pl_PL
dc.referencesBauer Z., Dziennikarstwo wobec nowych mediów. Historia, teoria, praktyka, Kraków 2009.pl_PL
dc.referencesBirkenbihl V. F., Technika szybkiego zadawania trafnych pytań, przeł. E. Knichcicka, Wrocław 1998.pl_PL
dc.referencesBogołębska B., Konteksty stylistyczne i retoryczne, Łódź 2006.pl_PL
dc.referencesBogołębska B., Między literaturą i publicystyką, Łódź 2006.pl_PL
dc.referencesBogołębska B., Od tradycji do nowatorstwa, od transgresji do adaptacji na wybranych przykładach literackich i publicystycznych, Łódź 2013.pl_PL
dc.referencesBogołębska B., Studia o stylistyce i retoryce, Zgierz 2001.pl_PL
dc.referencesBogołębska B., Współczesne polskie badania nad retoryką i jej zastosowaniami, „Acta Universitatis Lodziensis” 2005, Folia litteraria polonica, t. 7, cz. I, s. 5–14.pl_PL
dc.referencesBorkowski I., A metafory trwają. Przenośnia jako środek perswazji językowej w kampanii wyborczej w 1991 i 1995 r., „Rozprawy Komisji Językowej” WTN 1996.pl_PL
dc.referencesBorkowski I., Wartościowanie etyczne jako źródło nacechowania emocjonalnego niektórych terminów z dziedziny języka polityki, „Poradnik Językowy” 1995, nr 9–10.pl_PL
dc.referencesBoyd A., Dziennikarstwo radiowo-telewizyjne. Techniki tworzenia programów informacyjnych, przeł. A. Sadza, Kraków 2006.pl_PL
dc.referencesBralczyk J., Antytotalitarny metajęzyk, „Teksty Drugie” 1990, nr 4.pl_PL
dc.referencesBralczyk J., Hasła przedwyborcze, „Zeszyty Prasoznawcze” 1990, nr 3.pl_PL
dc.referencesBralczyk J., Język na sprzedaż, Warszawa 1995.pl_PL
dc.referencesBralczyk J., O języku propagandy i polityki, Warszawa 2007.pl_PL
dc.referencesBralczyk J., O języku Wałęsy, „Teksty Drugie” 1990, nr 4.pl_PL
dc.referencesBralczyk J., O używaniu języka w polskiej polityce w latach dziewięćdziesiątych, [w:] Polszczyzna 2000, red. W. Pisarek, Kraków 1999.pl_PL
dc.referencesBredemeier K., Czarna retoryka. Siła i magia języka, przeł. J. Miron, Warszawa 2007.pl_PL
dc.referencesBudzyńska-Daca A., Kwosek J., Erystyka czyli o sztuce prowadzenia sporów. Komentarze do Schopenhauera, Warszawa 2009.pl_PL
dc.referencesBurke K., Tradycyjne zasady retoryki, [w:] Retoryka, red. M. Skwara, Gdańsk 2008.pl_PL
dc.referencesCeran-Pikala D., Programy telewizyjne i publicystyczne, „Acta Universitatis Lodziensis” 2005, Folia litteraria polonica, t. 7, cz. II, s. 39–47.pl_PL
dc.referencesCialdini R., Wywieranie wpływu na ludzi. Teoria i praktyka, przeł. B. Wojciszke, Wrocław 2004.pl_PL
dc.referencesCichocka H., Lichański J. Z., Zarys historii retoryki. Od początku do upadku cesarstwa bizantyńskiego, Warszawa 1995.pl_PL
dc.referencesCyceron, Brutus, czyli o sławnych mówcach, przeł. M. Nowak, Warszawa 2008.pl_PL
dc.referencesCzarnawska M., Współczesny sofista, czyli nowe chwyty erystyczne, Warszawa 1995.pl_PL
dc.referencesCzelakowska A., Kilka uwag o aktach językowego znieważania, „Język Polski” 2006, nr 1, s. 20–26.pl_PL
dc.referencesCzelakowska A., O niektórych sposobach łamania etykiety językowej w politycznych dyskusjach radiowych, „Język Polski” 2005, nr 1, s. 20–27.pl_PL
dc.referencesCzyżewski M., Kowalski S., Retoryka Wałęsy, „Teksty Drugie” 1990, nr 4. Ćwiczenia z retoryki, red. M. Barłowska, A. Budzyńska-Daca, M. Załęska, Warszawa 2010.pl_PL
dc.referencesDabert D., Język antytotalitarny jako symptom załamywania się systemu, „Akcent” 1995, nr 2.pl_PL
dc.referencesDarasz W., O paronomazji, „Język Polski” 1998, nr 3–4, s. 238–245.pl_PL
dc.referencesDe Barbaro N., Dojść do głosu. Radykalnie praktyczny przewodnik po kampanii wyborczej, Kraków 2005.pl_PL
dc.referencesDenny R., Sztuka mówienia i porozumiewania się kluczem do sukcesu w pracy, przeł. K. Gryko, Warszawa 2001.pl_PL
dc.referencesDialog a nowe media, red. M. Kita, J. Szrenia, Katowice 2004.pl_PL
dc.referencesDie grossen Reden der Weltgeschichte, przedm. M. Kaufhold, Wiesbaden 2007.pl_PL
dc.referencesDobek-Ostrowska B., Fras J., Ociepka B., Teoria i praktyka propagandy, Wrocław 1997.pl_PL
dc.referencesDobek-Ostrowska B., Wiszniowski R., Teoria komunikowania publicznego i politycznego. Wprowadzenie, Wrocław 2001.pl_PL
dc.referencesDobrzyńska T., Mówiąc przenośnie... Studia o metaforze, Warszawa 1994.pl_PL
dc.referencesDubisz S., Język i polityka. Szkice z historii stylu retorycznego, Warszawa 1992.pl_PL
dc.referencesDziennikarstwo i świat mediów, red. Z. Bauer, E. Chudziński, Kraków 2008.pl_PL
dc.referencesEdmueller A., Wilhelm T., Techniki manipulacji, przeł. M. Weiner, Warszawa 2008.pl_PL
dc.referencesFabijański P., Ficek E., Rola publiczności w telewizyjnych rozmowach typu talk-show, Katowice 2003, s. 4, http://uranos.cto.us.edu.pl/~dialog/archiwum/referaty.html [dostęp: 20 XI 2007].pl_PL
dc.referencesFik M., Nowomowa na wolności, „Dialog” 1993, nr 8.pl_PL
dc.referencesFiołek-Lubczyńska B., Film, telewizja i komputery w edukacji humanistycznej, Kraków 2006.pl_PL
dc.referencesFiołek-Lubczyńska B., O perswazyjnym modelu telewizji, czyli jak „uwieść” współczesnego widza, „Acta Universitatis Lodziensis” 2003, Folia litteraria polonica, t. 6, s. 451–464.pl_PL
dc.referencesFish S., Interpretacja, retoryka, polityka, red. A. Szakaj, Kraków 2002.pl_PL
dc.referencesFoote K. E., Color in public spaces, Chicago 1983.pl_PL
dc.references„Forum Artis Rhetoricae” 2007, nr 3–4: Retoryka i nauka; 2008, nr 1–2: Retoryka i historia; 2009, nr 3–4: Retoryka i komunikacja publiczna.pl_PL
dc.referencesFrankowska M., Frazeologia i metaforyka w tekstach politycznych lat 1989–1993, [w:] Język a kultura, t. 11, red. J. Anusiewicz, B. Siciński, Wrocław 1994.pl_PL
dc.referencesFras J., Agitacja – termin polityczny czy ideologiczny?, „Język Polski” 1993, nr 1–2, s. 74–81.pl_PL
dc.referencesFras J., Dialog we współczesnym komunikowaniu publicznym, [w:] Nowe media - nowe w mediach, red. I. Borkowski, A. Woźny, Wrocław 2001.pl_PL
dc.referencesFras J., Dziennikarski warsztat językowy, Wrocław 1999.pl_PL
dc.referencesFras J., Komunikacja polityczna. Wybrane zagadnienia gatunków i języka wypowiedzi, Wrocław 2005.pl_PL
dc.referencesFurman W., Kaliszewski A., Wolny-Zmorzyński K., Gatunki dziennikarskie. Specyfika ich tworzenia i redagowania, Rzeszów 2000.pl_PL
dc.referencesGage J., Kolor i kultura, przeł. J. Holzman, Kraków 2008.pl_PL
dc.referencesGajlewicz K., Media a współczesna polska demokracja, „Studia Medioznawcze” 2005, nr 1.pl_PL
dc.referencesGarczyński S., Anatomia komizmu, Warszawa 1986.pl_PL
dc.referencesGłowiński M., Nowomowa po polsku, Warszawa 1991.pl_PL
dc.referencesGodzic W., Telewizja i jej gatunki. Po Wielkim Bracie, Kraków 2004.pl_PL
dc.referencesGodzic W., Telewizja jako kultura, Warszawa 2002.pl_PL
dc.referencesGodzic W., Znani z tego, że są znani. Celebryci w kulturze tabloidów, Warszawa 2006.pl_PL
dc.referencesGoffman E., Frame analysis: An essay on the organisation of experience, Boston 1986.pl_PL
dc.referencesGrabias S., Język w zachowaniach społecznych, Lublin 1994.pl_PL
dc.referencesGrybosiowa A., Liberalizacja społecznej oceny wulgaryzmów, [w:] Człowiek, dzieło, „sacrum”, red. S. Gajda, Opole 1998.pl_PL
dc.referencesGrzegorzewski K., Analiza zawartości publicystyki telewizyjnej, [w:] O mediach i komunikacji, red. J. Bachura, E. Pleszkun-Olejniczakowa, M. Worsowicz, Łódź 2010.pl_PL
dc.referencesGrzegorzewski K., Felietonowość „Szkła Kontaktowego”, „Acta Universitatis Lodziensis” 2010, Folia litteraria polonica, t. 13, s. 505–516.pl_PL
dc.referencesGrzegorzewski K., Perswazyjność wypowiedzi Lecha Wałęsy (na przykładzie wybranych telewizyjnych programów publicystycznych), „Acta Universitatis Lodziensis” 2009, Folia litteraria polonica, t. 12, s. 451–460.pl_PL
dc.referencesGrzegorzewski K., Retoryka ataku i obrony w wybranych programach telewizyjnych na przykładzie tzw. „afery taśmowej” i „seks-afery”, „Acta Universitatis Lodziensis” 2008, Folia litteraria polonica, t. 11, s. 365–374.pl_PL
dc.referencesGrzegorzewski K., Retoryka dziennikarstwa śledczego w programach telewizyjnych z lat 2005–2007, [w:] O dziennikarstwie śledczym. Normy, zagrożenia, perspektywy, red. M. Palczewski, M. Worsowicz, Łódź 2009.pl_PL
dc.referencesHabrajska G., Nakłanianie, perswazja, manipulacja językowa, „Acta Universitatis Lodziensis” 2005, Folia litteraria polonica, t. 7, cz. II, s. 91–125.pl_PL
dc.referencesHabrajska G., Wykorzystanie ironii do walki politycznej, [w:] Język a kultura, red. J. Anusiewicz, B. Siciński, Wrocław 1994.pl_PL
dc.referencesHeigl P., 30 minut aby zostać dobrym mówcą, przeł. M. Dziedzic, Katowice 2004.pl_PL
dc.referencesHeller E., Wie die Farben wirken, Hamburg 1989.pl_PL
dc.referencesHołówka T., Błędy, spory, argumenty. Szkice z logiki stosowanej, Warszawa 1998.pl_PL
dc.referencesHuxley A., Nowy wspaniały świat, przeł.. B. Baran, Warszawa 1997.pl_PL
dc.referencesJabłońska-Bonca J., Prawnik a sztuka negocjacji i polityki, Warszawa 2002.pl_PL
dc.referencesJadacka H., Kultura języka polskiego: fleksja, słowotwórstwo, składnia, Warszawa 2007.pl_PL
dc.referencesJak to się robi, reż. M. Łoziński, wyd. Gutek Film, Warszawa 2006 (płyta DVD).pl_PL
dc.referencesJaroszyński C., Jaroszyński P., Podstawy retoryki klasycznej, Warszawa 1998.pl_PL
dc.referencesJęzyk perswazji publicznej, red. K. Mosiołek-Kłosińska, T. Zgółka, Poznań 2003.pl_PL
dc.referencesJęzyk w mediach masowych, red. J. Bralczyk, K. Mosiołek-Kłosińska, Warszawa 2000.pl_PL
dc.referencesKamińska-Szmaj I., Słowa na wolności, Wrocław 2001.pl_PL
dc.referencesKamińska-Szmaj I., Agresja językowa w życiu publicznym. Leksykon inwektyw politycznych 1918–2000, Warszawa 2007.pl_PL
dc.referencesKamińska-Szmaj I., Humor w wypowiedziach polityków (wesołość na sali sejmowej), [w:] Świat humoru, red. S. Gajda, D. Brzozowska, Opole 2000.pl_PL
dc.referencesKmiecik S., Wolne żarty! Humor i polityka, czyli rzecz o polskim dowcipie politycznym, Warszawa 1998.pl_PL
dc.referencesKochan M., Język polityki – rzeczywistość i postulaty, „Przegląd Humanistyczny” 1991, nr 1.pl_PL
dc.referencesKochan M., Pojedynek na słowa. Chwyty erystyczne w publicznych sporach, Kraków 2005.pl_PL
dc.referencesKochan M., Slogany w reklamie i polityce, Warszawa 2007.pl_PL
dc.referencesKołodziejek E., Walka na słowa. O perswazji i innych „chwytach” we współczesnych wystąpieniach sejmowych, [w:] Rozgrywanie światów. Perswazja w kulturze współczesnej, red. I. Iwasiów, J. Madejski, Szczecin 1994.pl_PL
dc.referencesKomunikacja polityczna. Jak wygrać wybory?, red. W. Ferenc, R. Mrówka, S. Wilkos, Warszawa 2004.pl_PL
dc.referencesKopper G., Rutkiewicz I., Schliep K., Media i dziennikarstwo w Polsce 1989–1995, Wrocław 1996.pl_PL
dc.referencesKorolko M., Przekonuj i daj się przekonać. Dialektyka, retoryka, erystyka z ćwiczeniami, Piotrków Trybunalski 2003.pl_PL
dc.referencesKorolko M., Retoryka i erystyka dla prawników, Warszawa 2001.pl_PL
dc.referencesKorolko M., Sztuka retoryki, Warszawa 1990.pl_PL
dc.referencesKształtowanie wizerunku, red. B. Ociepka, Warszawa 2005.pl_PL
dc.referencesKuba Strzyczkowski. Ja nie jestem człowiekiem polityki, rozm. S. Łupak, http://serwisy.gazeta.pl/tv/1,47060,4536161.html [dostęp: 25 V 2010].pl_PL
dc.referencesKudra A., News jako funkcja, „Acta Universitatis Lodziensis” 2010, Folia litteraria polonica, t. 13, s. 399–404.pl_PL
dc.referencesKudra B., Kreatywność leksykalna w dyskursie politycznym polskiej prasy lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych, Łódź 2001.pl_PL
dc.referencesKunczik M., Zipfel A., Wprowadzenie do nauki o dziennikarstwie i komunikowaniu, przeł.. J. Łoziński, W. Łukowski, Warszawa 2000.pl_PL
dc.referencesKwiatkowski P., Niewiadomości. Rzecz o dziennikarzach, Poznań 1995.pl_PL
dc.referencesKwintylian, Kształcenie mówcy: księgi I, II, X, przeł. M. Brożek, Wrocław 2005.pl_PL
dc.referencesLachowiecki L., Sztuka zwycięskiej dyskusji, Warszawa 1997.pl_PL
dc.referencesLakoff G., Johnson M., Metafory w naszym życiu, przeł. T. Krzeszowski, Warszawa 1988.pl_PL
dc.referencesLaszczak M., Psychologia przekazu reklamowego, Kraków 2000.pl_PL
dc.referencesLemmermann H., Komunikacja werbalna. Szkoła retoryki, przeł. B. Sierocka, Wrocław 1995.pl_PL
dc.referencesLew R., Dowcip językowy w świetle najnowszych językoznawczych teorii humoru, [w:] Świat humoru, red. S. Gajda, D. Brzozowska, Opole 2000.pl_PL
dc.referencesLewandowska Tarasiuk E., Sztuka wystąpień publicznych. Jak zostać dobrym mówcą, Warszawa 2000.pl_PL
dc.referencesLewandowska-Tarasiuk E., W teatrze prezentacji. O sztuce perswazji, Warszawa 2005.pl_PL
dc.referencesLewiński P. H., Neosofistyka: argumentacja retoryczna w komunikacji potocznej, Wrocław 2012.pl_PL
dc.referencesLewiński P., Retoryka reklamy, Wrocław 1999.pl_PL
dc.referencesLichański J. Z., Co to jest retoryka?, Warszawa 1996.pl_PL
dc.referencesLichański J. Z., Retoryka od renesansu do współczesności – tradycja i innowacja, Warszawa 2000.pl_PL
dc.referencesLichański J. Z., Retoryka, [w:] Literatura. Teoria. Metodologia, red. D. Ulicka, Warszawa 1998.pl_PL
dc.referencesLichański J. Z., Retoryka. Historia – teoria – praktyka, t. 1–2, Warszawa 2007. Lis T., PiS-neyland, Warszawa 2007.pl_PL
dc.referencesLis T., Polska, głupcze!, Warszawa 2006.pl_PL
dc.referencesLis T., Skowroński K., Ziomecki M., ABC dziennikarstwa, Warszawa 2002.pl_PL
dc.referencesMaćkiewicz J., „Kiedy słowo jest bronią”, czyli erystyka w ujęciu potocznym, „Język Polski” 1996, nr 2–3, s. 108–113.pl_PL
dc.referencesMarcjanik M., Polska grzeczność językowa, Kielce 2002.pl_PL
dc.referencesMarcjanik M., Retoryka mediów, retoryka w mediach, Warszawa 2012.pl_PL
dc.referencesMarketing polityczny w teorii i praktyce, red. A. Jabłoński, L. Sobkowiak, Wrocław 2002.pl_PL
dc.referencesMarketing polityczny. W poszukiwaniu strategii wyborczego sukcesu, red. M. Jeziński, Toruń 2004.pl_PL
dc.referencesMarkowski A., Język i jego odmiany, [w:] Słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. A. Markowski, Warszawa 2002.pl_PL
dc.referencesMarkowski A., Kultura języka polskiego: teoria, zagadnienia leksykalne, Warszawa 2008.pl_PL
dc.referencesMazur M., Propagandowy obraz świata. Polityczne kampanie prasowe w PRL 1956–1980. Model analityczno-koncepcyjny, Warszawa 2003.pl_PL
dc.referencesMechanizmy perswazji i manipulacji, red. G. Habrajska, A. Obrębska, Łódź 2007.pl_PL
dc.referencesMedia a polityka, red. M. Szpunar, Rzeszów 2007.pl_PL
dc.referencesMedia i dziennikarstwo w Polsce 1989–1995, red. G. Gerda, W. Kopper, J. Rutkiewicz, K. Schliep, Kraków 1996.pl_PL
dc.referencesMedia i polityka, red. Ł. Donaj, A. Zarychta, Łódź 2007.pl_PL
dc.referencesMedia i władza. Demokracja, wolność przekazu i publiczna debata w warunkach globalizacji mediów, red. P. Żuk, Warszawa 2006.pl_PL
dc.referencesMedia studies, red. U. Stępnik, M. Rajewski, Lublin 2008.pl_PL
dc.referencesMedia w Polsce. Pierwsza władza IV RP?, red. M. Sokołowski, Warszawa 2007.pl_PL
dc.referencesMiczka T., Gatunek telewizyjny jako „tekst z pamięci”, [w:] Między obrazem a narracją. Szkice z teorii telewizji, red. A. Gwóźdź, Wrocław 1990.pl_PL
dc.referencesMiecugow G., Sianecki T., Kontaktowi, czyli szklarze bez kitu, Warszawa 2007.pl_PL
dc.referencesMizińska J., Sztuka prowadzenia sporów. Aksjologiczne przesłanki dialogu, Lublin 1993.pl_PL
dc.referencesMorozowski A., Sekielski T., Teraz My prześwietlamy, Warszawa 2007.pl_PL
dc.referencesMosiołek-Kłosińska K., Slogany wyborcze jako wypowiedzi podsumowujące treści głoszone przez polityków, „Przegląd Humanistyczny” 1996, nr 4.pl_PL
dc.referencesMosty zamiast murów. O komunikowaniu się między ludźmi, red. J. Steward, Warszawa 2002.pl_PL
dc.referencesMrozowski M., Media masowe. Władza, rozrywka i biznes, Warszawa 2001.pl_PL
dc.referencesMyśliwiec G., Techniki i triki negocjacyjne, Warszawa 1999.pl_PL
dc.referencesNauczanie retoryki w teorii i praktyce, red. J. Z. Lichański, E. Lewandowska-Tarasiuk, Warszawa 2003.pl_PL
dc.referencesO mediach i komunikacji, red. J. Bachura, E. Pleszkun-Olejniczakowa, M. Worsowicz, Łódź 2010.pl_PL
dc.referencesO retoryce, oprac. J. Z. Lichański, Warszawa 1995.pl_PL
dc.referencesObremski K., Retoryka dla studentów historii, politologii i dziennikarstwa, Toruń 2004.pl_PL
dc.referencesOlczyk T., Politrozrywka i popperswazja. Reklama telewizyjna w polskich kampaniach wyborczych XXI wieku, Warszawa 2009.pl_PL
dc.referencesOlszański L., Dziennikarstwo internetowe, Warszawa 2006.pl_PL
dc.referencesOskiera A., Debata a dyskusja w dialogu radiowym, „Język Polski” 2008, nr 2, s. 141–148. Ożóg K., Język w służbie polityki, Rzeszów 2004.pl_PL
dc.referencesOżóg K., Metafory potoczne w języku polityki, „Język Polski” 2002, nr 1, s. 21–24.pl_PL
dc.referencesOżóg K., Moda na potoczność w tekstach oficjalnych, „Poradnik Językowy” 1999, nr 8–9.pl_PL
dc.referencesOżóg K., Uwagi o języku pierwszej polskiej kampanii przed wyborami do Parlamentu Europejskiego z 13 czerwca 2004 r., „Język Polski” 2005, nr 1, s. 28–35.pl_PL
dc.referencesPease A., Język ciała, czyli jak czytać myśli ludzi z ich gestów, przeł. E. Wiekiera, Kraków 1998.pl_PL
dc.referencesPeisert M., Formy i funkcje agresji werbalnej. Próba typologii, Wrocław 2004.pl_PL
dc.referencesPerelman Ch., Imperium retoryki, przeł. M. Chomicz, Warszawa 2004.pl_PL
dc.referencesPerspektywy polskiej retoryki, red. B. Sobczak, H. Zgółkowa, Poznań 2007.pl_PL
dc.referencesPienias M., Dziennikarz jako pośrednik między politykami a opinią publiczną, „Folia Litteraria Polonica” 2008, nr 11, s. 349–364.pl_PL
dc.referencesPietrzak M., Retoryka na co dzień, Warszawa 2005.pl_PL
dc.referencesPiontek D., Telewizja publiczna a debata polityczna w Polsce, „Studia Medioznawcze” 2002, nr 1.pl_PL
dc.referencesPirie M., Logika zwyciężania sporów. Broń przeciwko kłamcom i krętaczom, przeł. T. Misiorek, Gliwice 2006.pl_PL
dc.referencesPisarek W., Nowa retoryka dziennikarska, Kraków 2011.pl_PL
dc.referencesPisarek W., O nowomowie inaczej, „Język Polski” 1993, nr 1–2, s. 1–10.pl_PL
dc.referencesPisarek W., Słowa między ludźmi, Warszawa 2004.pl_PL
dc.referencesPisarek W., Typologia programów telewizyjnych, „Zeszyty Prasoznawcze” 1974, nr 1.pl_PL
dc.referencesPisarek W., Wstęp do nauki o komunikowaniu, Warszawa 2008.pl_PL
dc.referencesPlaton, Fajdros. Hippiasz mniejszy. Hippiasz większy. Ion, przeł. W. Witwicki, Warszawa 1999.pl_PL
dc.referencesPlaton, Gorgiasz, przeł. P. Siwek, Warszawa 1991.pl_PL
dc.referencesPleskarczyński J., Etyka dziennikarska, Warszawa 2007.pl_PL
dc.referencesPopek S., Barwy i psychika, Lublin 2001.pl_PL
dc.referencesPoprawa M., Telewizyjne debaty polityków jako przykład dyskursu publicznego, Kraków 2009pl_PL
dc.referencesPratkanis A., Aronson E., Wiek propagandy. Używanie i nadużywanie perswazji na co dzień, przeł. J. Radzicki, M. Szuster, Warszawa 2005.pl_PL
dc.referencesPrzemiany języka na tle przemian współczesnej kultury, red. K. Ożóg, E. Oronowicz-Kida, Rzeszów 2006.pl_PL
dc.referencesPszczołowski T., Umiejętność przekonywania i dyskusji, Gdańsk 1998.pl_PL
dc.referencesPuzynina J., Język wartości, Warszawa 1992.pl_PL
dc.referencesRajczewski A., Rozbudź w sobie wójta, ..., radnego, ..., mówcę perswazyjnego, Warszawa 2012.pl_PL
dc.referencesRejter A., Miejsce retoryki we współczesnej komunikacji. Zarys problematyki, „Język Polski” 2005, nr 2, s. 116–123.pl_PL
dc.referencesRetoryka, red. M. Barłowska, A. Budzyńska-Daca, P. Wilczek, Warszawa 2008pl_PL
dc.referencesRetoryka, red. M. Skwara, Gdańsk 2008.pl_PL
dc.referencesRetoryka dziś, red. R. Przybylska, W. Przyczyna, Kraków 2001.pl_PL
dc.referencesRetoryka i etyka, red. B. Sobczak, H. Zgółkowa, Poznań 2009.pl_PL
dc.referencesRetoryka w Polsce, red. M. Skwara, Szczecin 2006.pl_PL
dc.referencesRozmowy o komunikacji, red. G. Habrajska, A. Awdiejew, t. 1, Łask 2006; t. 2, Łask 2008; t. 3, Łask 2009; t. 4, Łask 2010.pl_PL
dc.referencesRusinek M., Między retoryką a retorycznością, Kraków 2003.pl_PL
dc.referencesRusinek M., Retoryka obrazu: przyczynek do percepcyjnej teorii figur, Warszawa 2012.pl_PL
dc.referencesRusinek M., Załazińska A., Retoryka podręczna, Kraków 2005.pl_PL
dc.referencesRytualny chaos. Studium dyskursu politycznego, red. M. Czyżewski, S. Kowalski, A. Piotrowski, Kraków 1997.pl_PL
dc.referencesSartori G., Homo videns. Telewizja i postmyślenie, przeł. J. Uszyński, Warszawa 2007.pl_PL
dc.referencesSchopenhauer A., Aforyzmy o mądrości życia, przeł. J. Garewicz, Warszawa 2000.pl_PL
dc.referencesSchopenhauer A., Erystyka czyli sztuka prowadzenia sporów, przeł. B. i Ł. Konarscy, przedm. T. Kotarbiński, Kraków 1973.pl_PL
dc.referencesSkuteczność słowa w działaniach politycznych i społecznych, red. E. Laskowska, Bydgoszcz 1999.pl_PL
dc.referencesSłownik pojęć i tekstów kultury, red. E. Szczęsna, Warszawa 2002.pl_PL
dc.referencesSłownik polszczyzny politycznej po roku 1989, red. P. Nowak, R. Zimny, Warszawa 2009.pl_PL
dc.referencesSłownik terminologii medialnej, red. W. Pisarek, Warszawa 2006.pl_PL
dc.referencesSłownik wiedzy o mediach, red. E. Chudziński, Warszawa– Bielsko-Biała 2007.pl_PL
dc.referencesStreet J., Massmedia, polityka i demokracja, red. M. Magoska, Kraków 2006.pl_PL
dc.referencesStudia z teorii komunikowania masowego, red. B. Dobek-Ostrowska, Wrocław 1999.pl_PL
dc.referencesStyl – dyskurs – media, red. B. Bogołębska, M. Worsowicz, Łódź 2010.pl_PL
dc.referencesSzczęsna E., Poetyka mediów, Warszawa 2007.pl_PL
dc.referencesSzendzikowska A., Blog i jego odmiany – internetowy ekshibicjonizm? Przyczyny rozwoju i żywotności tej formy komunikacji, „Acta Universitatis Lodziensis” 2009, Folia litteraria polonica, t. 12, s. 431–450.pl_PL
dc.referencesSzkudlarek-Śmiechowicz E., Tekst w radiowej i telewizyjnej debacie politycznej. Struktura – spójność – funkcjonalność, Łódź 2010.pl_PL
dc.referencesSzwajkowska A., Wstęp do prozodii komunikacyjnej [w:] Rozmowy o komunikacji 6. Dynamika dyskursu społecznego, red. G. Habrajska, Łódź 2013.pl_PL
dc.referencesSzymanek K., Sztuka argumentacji. Słownik terminologiczny, Warszawa 2001.pl_PL
dc.referencesSzymanek K., Wieczorek K. A., Wójcik A. S., Sztuka argumentacji. Ćwiczenia w badaniu argumentów, Warszawa 2003.pl_PL
dc.referencesŚwiętosławski M., Etapy tworzenia informacji radiowej, „Acta Universitatis Lodziensis” 2010, Folia litteraria polonica, t. 13.pl_PL
dc.referencesTaylor C., Źródła podmiotowości: narodziny tożsamości nowoczesnej, Warszawa 2001.pl_PL
dc.referencesTeatr wymowy. Formy i przemiany retoryki użytkowej, red. J. Sztachelska, J. Maciejewski, E. Dąbrowicz, Białystok 2004.pl_PL
dc.referencesTeoria i praktyka marketingu politycznego, red. J. Klisiński, Bytom 2008.pl_PL
dc.referencesThompson J. B., Skandal polityczny. Władza i jawność w epoce medialnej, przeł. M. Habura, Warszawa 2010.pl_PL
dc.referencesTokarz M., Argumentacja, perswazja, manipulacja. Wykłady z teorii komunikacji, Gdańsk 2006.pl_PL
dc.referencesTomasz Lis: dojście do ściany, rozm. A. Skworz, [w:] Grand Press. Dziennikarskie hity roku 2007, Warszawa 2008.pl_PL
dc.referencesUwieść słowem, czyli retoryka stosowana, red. J. Z. Lichański, Warszawa 2003.pl_PL
dc.referencesVolkmann R., Wprowadzenie do retoryki, przeł. L. Bobiatyński, Warszawa 1993.pl_PL
dc.referencesWasilewski J., Instrukcja obsługi tekstów: metody retoryki, Gdańsk 2012.pl_PL
dc.referencesWieczorek U., O dychotomicznym widzeniu świata, czyli o zwalczaniu wroga za pomocą słów, „Język Polski” 1994, nr 4–5, s. 268–277.pl_PL
dc.referencesWierzbicka E., Wolański A., Zdunkiewicz-Jedynak D., Podstawy stylistyki i retoryki, Warszawa 2008.pl_PL
dc.referencesWspółczesne oblicza mediów, red. J. Marszałek-Kawa, Toruń 2008.pl_PL
dc.referencesWspółczesny język polski, red. J. Bartmiński, Lublin 2001.pl_PL
dc.referencesWypowiedź dziennikarska. Teoria i praktyka, red. B. Bogołębska, A. Kudra, Łódź 2008.pl_PL
dc.referencesZakrocki M., Forum 500, Warszawa 2006.pl_PL
dc.referencesZakrzewski T., Dziennik telewizyjny. Grzechy i grzeszki, Warszawa 2003.pl_PL
dc.referencesZiomek J., Retoryka opisowa, Wrocław 2000.pl_PL
dc.referencesZnyk P., Od komunikacji do manipulacji. Mechanizmy wywierania wpływu, Kežmarok 2008.pl_PL
dc.referencesZwoliński A., Słowo w relacjach społecznych, Kraków 2003.pl_PL
dc.referencesŻelazny W., U źródeł nowomowy, „Teksty Drugie” 1990, nr 4.pl_PL
dc.referencesŻmigrodzki P., O intertekstualności dyskursu politycznego w mediach (na przykładzie radiowych rozmów z politykami), [w:] Nowe media — nowe w mediach, red. I. Borkowski, A. Woźny, Wrocław 2001.pl_PL
dc.identifier.doi10.18778/7969-467-9


Files in this item

Thumbnail
Thumbnail
Thumbnail

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record

Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 Międzynarodowe
Except where otherwise noted, this item's license is described as Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 Międzynarodowe