Formy powrotu (do pisania). Powiedzmy… Alejandro Zambra

Abstract

Punktem wyjścia artykułu jest rozpoznanie, zgodnie z którym twórczość literacką Alejandra Zambry, wyrazistego współczesnego pisarza chilijskiego średniego pokolenia, potraktować można tyleż jako serię intrygujących eksperymentów sondujących rozmaite możliwości (własnego powrotu do) pisania, co instruktywny punkt odniesienia w dyskusji na temat pojęcia postępu w literaturze. Stosownie do tego kompleksowa analiza pisarstwa Zambry splata się z pytaniami dotyczącymi przestrzeni innowacji, warunków możliwości tworzenia nowych dyspozytywów narracyjnych, ograniczeń nowatorstwa formalnego i regulatywnej funkcji poznawczej wartości dodanej.

The article starts with the striking observation that the writing of Alejandro Zambra, a distinctive contemporary Chilean writer of the middle generation, can be treated both as a string of intriguing experiments sounding various ways of (a personal going back to) writing, and as a convenient frame of reference to discuss the notion of the progress in literature. Accordingly, a comprehensive analysis of Zambra’s literary work intertwines with questions concerning the spectrum of literary innovations, the conditions of the possibility of producing new narrative dispositives, the limitations of formal inventiveness, and the regulative function of the cognitive value added.