Debata nad Trybunałem Konstytucyjnym jako przykład dyskusji pozornej
Abstract
22 grudnia 2015 roku w Sejmie odbyła się debata nad sprawozdaniem
Komisji Ustawodawczej o poselskim projekcie ustawy o zmianie ustawy o Trybunale
Konstytucyjnym. W debacie tej – o charakterze niemal wyłącznie pozornym – przedstawiciele
zarówno partii rządzącej, jak i opozycji unikali uwag merytorycznych, posługując się przede
wszystkim technikami prowadzącymi do deprecjacji i dyskredytacji oponentów politycznych.
Tekst poświęcony jest analizie oraz próbie wyodrębnienia nadrzędnych strategii perswazyjnych,
w które się wpisują. Liczne metafory wojenne, odniesienia do wydarzeń historycznych obciążonych
jednoznacznie negatywną oceną społeczną, ataki ad personam i inne argumenty o charakterze
perswazyjnym stosowane przez obie strony sporu uniemożliwiły tak ważną dla przeciętnego
obserwatora życia politycznego wymianę racji oraz głębszy wgląd w sytuację. Zarówno partia
rządząca, jak i opozycja wykreowały własną, precyzyjnie skonstruowaną wizję rzeczywistości.
Obie narracje – mimo że wpisane w niemal identyczne schematy – nie mają żadnych punktów
wspólnych, a fundamentalne składniki tworzonego przez obie strony obrazu świata nie dają się
w najmniejszym stopniu uzgodnić. On 22 December, 2015 a parliamentary debate
took place to discuss a Bill on Constitutional
Tribunal. In this debate, representatives of government
and opposition avoided comments
concerning the substance of the problem.
They however used persuasion techniques
aimed at discrediting political opponents. This
sketch is dedicated to analyzing main persuasion
strategies used in the debate which
took on the nature of an ostensible dialogue.
The most frequent techniques were: war
metaphors, comparisons related to a historical
events that have pejorative connotation, argumentum
ad personam and other eristic arguments.
All of them made a real dialogue and
an insight into a problem impossible. Both –
the ruling party and the opposition – created
their own, precise view of reality. Their narrations
are placed in the similar schemas, but
they don’t have any common points at all. The
crucial elements of their conceptual pictures of
the world can’t be combined with each other.
Collections
The following license files are associated with this item: