Strategie instytucji kultury wobec niezadowolenia i bojkotów konsumenckich

Abstract

Bojkoty konsumenckie stają się coraz powszechniejszym zjawiskiem nie tylko dla przedsiębiorstw, ale także dla instytucji kultury. W pracy uznano za główny cel dokonanie analizy i opisu tego zjawiska. Na podstawie analizy treści oraz przeprowadzonych badań jakościowych scharakteryzowano cykl rozwoju bojkotu konsumenckiego w instytucji kultury oraz narzędzia i strategie wykorzystywane do ogranicznia jego negatywnego wpływu na organizację. Na podstawie sześciu studiów przypadku - Teatru Polskiego we Wrocławiu, Teatru Starego w Krakowie, Teatru Polonia w Warszawie, Teatru Śąskiego w Katowicach, Teatru Polskiego w Bydgozczy oraz Teatru Dramatycznego w Warszawie pokazano skutki bojkotów konsumenckich oraz opracowano kategorie tych zjawisk ze względu na ilość zaangażowanych w nie podmiotów, stopień wykorzystania siły, status instytucji oraz uczestniczące w nim podmioty referencyjne. W ostatnim rozdziale przedstawiono mechanizm wykorzystania bojkotu do promocji instytucji kultury oraz wskazano cztery typy instutucji: Diogenes, Neron, Stańczyk, Celebryta, które charakteryzują się odmiennymi postawami wzdlęgem bokotów konsumenckich.