| dc.description.abstract | Pod koniec XI w. tzw. reforma gregoriańska traciła już pierwotny dynamizm.
Klasztory kluniackie (Cluny) wiązały się z politycznymi ambicjami możnowładztwa
świeckiego. Z drugiej strony — jako antyteza tego zjawiska — ujawniało się dążenie do ascezy (m. in. klasztory w Camandoli i Vallombrosa we Włoszech, a we Francji w Grande Chartreusei w Cîteaux). Tutaj to, w bagnistym lesie na pustkowiu (na południe od Dijon) w roku 1048 osiedliło się kilku mnichów pod przewodem opata Roberta. Przybyli z opactwa w Molesme (w Szampanii), uważając
tamtejsze życie religijne za sprzeczne z regułą św. Benedykta. Pragnęli żyć w duchu
monachizmu pierwotnego (asceza, życie we wspólnocie, odsunięcie od zwartych grup społecznych, wstrzemięźliwość, prostota i przede wszystkim ubóstwo).
Za konieczność uznali: zakaz posiadania ziemi nie uprawianej własnymi rękami,
korzystania z pracy chłopów niewolnych, pobierania dziesięcin.
Początki klasztoru były ciężkie, mimo wysiłków opatów Aubry i Etienne Hardinga. Dopiero od roku 1110 opat Bernard de Fontaine (późniejszy św. Bernard)
wraz z trzydziestoma towarzyszami rozwinął w pełni działalność klasztoru w Cîteaux, tak dalece, że w roku 1115 powstały cztery nowe klasztory, które zaakceptowały regułę cysterską, w chwili zaś śmierci opata Bernarda (rok 1153) istniało już
we Francji i w innych krajach zachodnich ponad 350 klasztorów cysterskich.
Stopniowo jednak zaangażowanie klasztorów cysterskich w różnego rodzaju
sprawach świeckich, o charakterze politycznym, obniżyło ich rolę religijną. Na
przykład w roku 1159 jednomyślnie poparli papieża Aleksandra III w jego walce z Fryderykiem Barbarossą i antypapieżami. Cystersi brali udział w organizowaniu
wyprawy przeciw Albigensom (Katarom). Papieże uwolnili cystersów od różnego
rodzaju obciążeń obowiązujących duchowieństwo. Zanikło pierwotne ubóstwo cystersów, którzy bogacili się szybko nie tylko dzięki handlowi, gospodarce pieniężnej, ale i przymusowej pracy poddanych, pobieraniu dziesięcin itp.
W rezultacie zanikła rola religijna Cystersów. Nastały czasy zakonów żebraczych: Dominikanów i Franciszkanów. | pl_PL |
