Zum Problem der 'doppelten' Negation im Deutschen und Polnischen

Abstract

Autor artykułu, definiując podwojną negację jako równoczesne użycie dwóch ekwiwalentnych semantycznie ntgatorow należących do tej: samej klasy negacji próbuje odpowiedzieć na pytanie, w jakim stopniu zjawisko to charakterystyczne jest dla obu badanych języków. Negacja podwójna w postaci zdefiniowanej powyiej nie występuje ani w języku niemieckim, ani w polskim, aczkolwiek z różnych względów. Możliwe są jedynie kombinacje dwóch negatorów należących do tego samego typu negacji, ale zastosowanych w różnych płaszczyznach odniesienia, lub też dwóch negatorów o tej samej funkcji semantycznej, ale reprezentujących różne formy negacji. W pierwszym przypadku chodzi głównie o użycie negatorów gramatycznych w funkcji negacji zdaniowej i specjalnej, w drugim - o użycie negacji gramatycznej i afiksalnej w odniesieniu do tej samej części zdania lub też negacji gramatycznej i inherentnej w płaszczyźnie zdaniowej. Po stwierdzeniu możliwych połączeń poszczególnych typów negacji autor poddaje analizie semantykę tych połączeń, wykazując daleko idące podobieństwa w obu językach w badanym przedmiocie.