Sektorowa dekompozycja wzrostu wydajności pracy w krajach Unii Europejskiej

Abstract

In the paper the results of the shift-share decomposition analysis of labour productivity growth in the European Union in 19970–2007 were presented. Making use of data from the EU-KLEMS and the GGDC Productivity Database, the role of productivity growth in 5 major economic sectors and of the employment shifts between these sectors for total productivity growth were analysed. Then, using the nonparametric method (LOWESS) dominant development patterns were distinguished. It was demonstrated that nearly 90% of productivity growth in the sample can be accounted to within effects and about 11% – to changes in employment structure. Employment shifts had on average a direction into more productive sectors, but also to less dynamic ones. Industry and services had the biggest contribution to productivity growth, on all development levels. Productivity dynamics is the highest on the lower development level of the economy. With development, it is becoming more and more difficult to enhance productivity – either by within effects or by changes in employment structure.

W artykule zostały zaprezentowane wyniki analiz wzrostu wydajności pracy w 14 krajach Unii Europejskiej w latach 1970–2007, wykonanych techniką dekompozycji sektorowej shift-share. Przy wykorzystaniu danych z baz EU-KLEMS i GGDC Productivity Database zbadano rolę zmian wydajności pracy w 5 sektorach gospodarki oraz przesunięć w zatrudnieniu pomiędzy tymi sektorami dla dynamiki wydajności na całym obszarze gospodarczym. Następnie przy wykorzystaniu metody nieparametrycznej (ważonej regresji lokalnej) zostały wyszczególnione dominujące wzorce rozwojowe. Okazuje się, że średnio blisko 90% wzrostu wydajności pracy w badanej próbie można przypisać wewnątrzsektorowej dynamice wydajności, a ok. 11% zmianom w strukturze zatrudnienia. Przesunięcia pracowników przebiegały zazwyczaj w kierunku sektorów o wyższej wydajności, lecz o niższej stopie wzrostu tej zmiennej. Największy wkład do wzrostu wydajności, na każdym poziomie rozwoju gospodarczego, mają sektory przemysłu i usług rynkowych. Dynamika wydajności jest najwyższa na niskim poziomie rozwoju, a wraz z jej wzrostem coraz trudniejsze staje się odnoszenie korzyści – zarówno wewnątrzsektorowych, jak i tych wynikających ze zmian w strukturze zatrudnienia.