Komunikologia znaturalizowana

Abstract

W artykule przedstawiam zarys pewnej filozoficznej teorii komunikacji, którą nazywam komunikologią znaturalizowaną. Koncepcja ta bardzo mocno akcentuje biologiczne determinanty komunikacji, które są zawsze obecne w procesach i zjawiskach komunikacyjnych. Staram się pokazać, że współczesna komunikacja, coraz bardziej sprzężona z nowoczesnymi technologiami medialnymi, sprzyja i katalizuje ujawnianie się w świecie ludzkim nadmiarowego racjomorfizmu (termin ten zaczerpnąłem z ewolucyjnej epistemologii Konrada Lorenza). Hejt, fake-newsy, postprawdę, a nawet zasadę „publikuj albo giń” można traktować jako efekty tej racjomorficznej nadwyżki. Jednocześnie wskazuję, że w sferze intersubiektywności ujawnia się zupełnie nowy fenomen, nieznany w przedinternetowych epokach komunikacyjnych, który – przez analogię do biologicznego racjomorfizmu – określam jako technoracjomorfizm albo racjomorfizm technologiczny. Okazuje się bowiem, że mechanizmy, wedle których działają nowoczesne technologie cyfrowe wykazują wiele analogi do mechanizmów racjomorficznych.