Abstract
Artykuł zawiera przegląd sytuacji i kontekstów językowych kształtujących emocje jako element komunikacyjnych procesów społecznych a nie tylko prywatny, indywidualnie przeżywany stan psychiczny uzależniony od neurofizjologii mózgu i gry hormonów. Emocje są powodem interakcji i są wynikiem interakcji z innymi. Negocjowanie znaczeń zachowania się ludzi, wszelkich obiektów społecznych i fizycznych poprzez emocjonalne ekspresje jest dla kontaktów społecznych esencjonalne , emocje wynikają z relacji i relacje te kształtują. Są one fenomenem życia społecznego oczekiwanym w typowych sytuacjach życia codziennego i w sytuacjach specyficznych rytuałów kulturowych, w których uczestnicy zobowiązani są do właściwych ekspresji emocjonalnych.