Abstract
Wychowanie fizyczne jest formą uczestnictwa dzieci i młodzieży w kulturze fizycznej
i stanowi jej szczególną część. Obok sportu i rekreacji fizycznej, wychowanie fizyczne
ma na celu przygotowywać młode pokolenie do uczestnictwa w kulturze fizycznej. Przygotowanie
to jest jednak różnie rozumiane. Pierwotnie zajęcia ruchowe w szkole miały na celu gimnastykę
ciała w intencji wzmocnienia zdrowia ćwiczącej młodzieży, by w ten sposób przygotować
ją do aktywnego życia. Obecnie zgodnie z humanistyczną koncepcją wychowania fizycznego
ma ono na celu kształtować osobowość wychowanka, jego postawy i przekonania wobec kultury
fizycznej. Zmiana ta przynosi znaczące konsekwencje dla efektów i jakości zajęć fizycznych.
W artykule podjęto dyskusję nad jakością współczesnego wychowania fizycznego w kontekście
dokonanej zmiany pedagogizującej jego cele, a w ślad za tym treści.