W „ludowym” pułku – Andrzej Galica na czele I Batalionu 4 Pułku Piechoty Legionów Polskich (1915-1916)

Abstract

Wraz z wybuchem I wojny światowej w 1914 r. i powołaniem do życia LP w szeregi tej nowej formacji wojskowej zaczęły napływać rzesze ochotników. Wśród nich znalazło się wielu chłopów. Należał do nich Andrzej Galica (1873- 1945). Przyszły generał brygady i twórca jednostek podhalańskich przyszedł na świat w Białym Dunajcu na Podhalu. W 1903 r. ukończył studia w Wiedniu i – posiadając dyplom inżyniera budowy dróg i mostów – rozpoczął pracę w Dyrekcji Budowy Dróg Wodnych w Krakowie. Związany z polskim nurtem niepodległościowym w 1913 r. został komendantem Związku Strzeleckiego w Skawinie. Aktywność A. Galicy spowodowała zaniepokojenie jego pracodawców i przeniesienie w 1914 r. do Wiednia, gdzie pracował dla Ministerstwa Robót Publicznych. Po wybuchu wojny w dniu 28 lipca przystąpił do organizowania pododdziałów LP. W stolicy Austro-Węgier udało się sformować 2 kompanie ochotników. Pierwsza (około 190 ludzi) wyjechała 7 września. Następna natomiast (około 130 ochotników) 27 tego miesiąca. Najprawdopodobniej A. Galica wyruszył z pierwszą z nich. .