Obraz mnichów w świetle relacji autorów historii kościelnych wczesnego Bizancjum

Abstract

Moja rozprawa została zatytułowana „Obraz mnichów w świetle relacji autorów Historii kościelnych wczesnego Bizancjum”. Oparcie się na historiach kościelnych jest w tym wypadku sprawą kluczową. Gatunek, jakim jest historia kościelna, pozwalała na pokazanie monastycyzmu z innej perspektywy niż robiły to źródła całkowicie mu poświęcone. Moim zadaniem nie będzie typowa, historyczna analiza wydarzeń związanych z życiem mnichów, które opisane zostały w Historiach kościelnych. Zagadnieniem, które będzie mnie interesować jest to, w jaki sposób wybrani przeze mnie historycy wyobrażali sobie mnichów i ich działalność. Ograniczę się w niniejszej monografii do pierwszych wieków istnienia tego ruchu – od końca III wieku n.e. do końca wieku VI. Szczególną uwagę poświęcę trzem głównym prowincjom – Egiptowi, Syrii i Palestynie. Moja rozprawa podzielona została na cztery rozdziały. Pierwszy z nich omawia kwestię źródeł, które stanowią jej podstawę. W drugim rozdziale swojej pracy przejdę już do zasadniczej części tematu. Rozdział trzeci został przeze mnie zatytułowany Organizacja wspólnot monastycznych w oczach historyków Kościoła. W rozdziale czwartym zaprezentuję, jak według historyków Kościoła wyglądały relacje mnichów ze społeczeństwem Bizancjum. Prezentując obraz mnichów wykreowany przez historyków Kościoła zwracać będę uwagę na kilka podstawowych zagadnień. Przede wszystkim postaram się znaleźć, o ile istnieją, wspólne dla wszystkich autorów cechy owego obrazu. Zastanowię się nad tym, w jakim stopniu różni się on od tego, który znamy z innych źródeł oraz współczesnej wiedzy, opartej także o wyniki badań archeologicznych.