Einige Aspekte der deutschen Flexionsmorphonologie
Streszczenie
Artykuł niniejszy jest poświęcony znaczeniu alternacji formotwórczej i jej niektórym
aspektom we współczesnej morfologii fleksyjnej języka niemieckiego. Alternacje formotwórcze,
czyli stosunki wymiany zachodzące w obrębie morfologii fleksyjnej w języku niemieckim,
zwłaszcza typu ablautu (apofonia) oraz alternacje typu umlautu (alternacje przegłosowe),
odgrywają bardzo ważną rolę. W wielu wypadkach są one samodzielnymi wskaźnikami
opozycji morfologicznych lub - nawet pozbawione samodzielnej funkcji morfologicznej - towarzyszą
w niektórych kontekstach morfemom fleksyjnym.
Następne ważne aspekty tych alternacji w morfologii niemieckiej dotyczą zakresu i stopnia
ich produktywności. Są one integralną częścią morfologii, zatem służą w mniejszym lub
większym stopniu sygnalizowaniu kategorii i opozycji gramatycznych w kooperacji z innymi
środkami i sygnałami językowymi, tworząc ważny dodatkowy element ułatwiający komunikację
językową.
Collections