Outsourcing przekazu medialnego z perspektywy teorii wyboru publicznego

Abstract

Mediasourcing is a relatively young but growing phenomenon. It involves the use of traditional and social media as a source for generating public information that coincides with the goals and expectations of a particular political party. This is about shaping voter attitudes on which political parties build their political capital. In addition to the independent “fourth estate” today we have to deal with media “party annexes” that generate targeted media coverage paid for by political parties. The rules of financing Polish political parties stipulate that a significant part of it is public money. Communication with the public is carried out in such a way as to create the impression of political independence and objectivity. In essence, it is a paid provision of media services. An attempt was made to analyse the phenomenon in question based on the achievements of public choice theory. The reductionist model used in the article is based on the realistic assumption that individuals make public choices. The collective process of public decision-making is a product of individuals’ intentions, thinking and actions. From this perspective, we examine the impact of targeted media coverage on forming potential voter attitudes. In doing so, we refer to economic behaviour based on the motive of cost estimation. The article is based on an analysis of reports available on the websites of the Public Information Bulletin of Polish political parties and on a critical analysis of the literature on the subject.

Outsourcing medialny jest zjawiskiem względnie młodym, ale rozwijającym się w dynamiczny sposób. Polega na wykorzystywaniu mediów tradycyjnych i społecznościowych jako źródła generowania informacji publicznej zbieżnej z celami i oczekiwaniami danej partii politycznej. Chodzi tutaj o kształtowanie postaw wyborczych, na których poszczególne partie polityczne budują swój kapitał polityczny. Obok niezależnej „czwartej władzy” mamy dziś do czynienia z medialnymi „przybudówkami partyjnymi”, które generują ukierunkowany przekaz medialny, opłacany przez partie polityczne. Zasady finansowania polskich partii politycznych przewidują, że w istotnej części są to środki publiczne. Komunikacja ze społeczeństwem jest prowadzona w taki sposób, aby tworzyć wrażenie niezależności i obiektywności politycznej. W istocie rzeczy jest to odpłatne świadczenie usług medialnych. Próbę analizy przedmiotowego zjawiska przeprowadzono w oparciu o dorobek teoretyczny public choice theory. Zastosowany w artykule model redukcjonistyczny opiera się na realnym założeniu, że to jednostki dokonują wyborów publicznych. Kolektywny proces podejmowania decyzji publicznych stanowi wypadkową intencji, sposobu myślenia i działania poszczególnych jednostek. Z tej perspektywy badamy wpływ ukierunkowanego przekazu medialnego na kształtowanie się potencjalnych postaw wyborczych. Odwołujemy się przy tym do zachowania ekonomicznego, opartego na motywie szacunku kosztów. Artykuł powstał w oparciu o analizę raportów dostępnych na stronach internetowych Biuletynu Informacji Publicznej polskich partii politycznych oraz w oparciu o krytyczną analizę literatury przedmiotu.