Archeologia zbrodni – niemieckie zbrodnie w chojnickiej Dolinie Śmierci

Abstract

Latem 1939 r. Wojsko Polskie utworzyło linię umocnień polowych na północnych obrzeżach Chojnic na wypadek wojny z Niemcami. Powstałe tu rowy strzeleckie na przełomie października i listopada, zostały wykorzystane jako miejsca straceń – transzeje stały się grobami masowymi. Teren, na którym odbywały się masowe egzekucje (tzw. Pola Igielskie), zostały nazwane Doliną Śmierci. Określenie to funkcjonuje w społecznej pamięci do dziś. Pod miastem życie stracili m.in. członkowie lokalnej inteligencji, działacze społeczno-polityczni, przemysłowcy, urzędnicy i przedstawiciele służb mundurowych, rolnicy, robotnicy, osoby z zaburzeniami psychicznymi z chojnickich Krajowych Zakładów Opieki Społecznej oraz członkowie społeczności żydowskiej. Za zbrodnie odpowiedzialni byli miejscowi Niemcy, którzy działali pod nadzorem funkcjonariuszy Sipo oraz SS.