Remote community interpreting—perception and challenges

Abstract

Remote community interpreting (RCI) is a relatively young field within the broader domain of interpreting. However, from the perspective of interpreting companies, it has become a thriving business, especially in light of the coronavirus pandemic, on a global scale. The theoretical part of this dissertation situates RCI within the broader interpreting domain and describes its origin, evolution, and technological requirements. As RCI falls within the domain of interpreting, the dissertation reviews key concepts and notions relevant to verbal communication, including discourse theory and, more specifically, context, speech acts, implicatures, and the phenomenon of politeness. The dissertation discusses fundamental ethical issues in interpreting, the roles of interpreters, the expectations of participants in interpreting interactions, and myths about interpreter impartiality, including their implications for the RCI domain. This is followed by a discussion of issues related to communication by telephone (lacking a visual channel), including the intentions, conversation coordination, and the concept of turn-taking. The practical part encompasses two aspects. The author’s intention was to analyse recordings of interpreted interactions to extract meta-linguistic information that could help a remote interpreter carry out an accurate interpreting process without prior knowledge of the context. The first part presents a statistical analysis, focusing on specific sectors, technology usage, connection methods, and interaction duration. The second part of the study presents a metalinguistic analysis of 10 interpreted interactions, focusing on potential solutions to problematic situations occurring during remote interactions. Both parts of the study conclude with a summary in the form of conclusions.

Zdalne tłumaczenia środowiskowe (RCI) należą do stosunkowo młodej dziedziny w obrębie szerszej domeny tłumaczeń ustnych, lecz z punktu widzenia firm tłumaczeniowych stanowią prężnie rozwijający się biznes na całym świecie, zwłaszcza w świetle pandemii koronawirusa. Część teoretyczna niniejszej dysertacji umiejscawia RCI na tle innych aktywności w domenie tłumaczeń ustnych oraz opisuje je pod kątem powstania, rozwoju i wymagań technologicznych. Ponieważ RCI stanowi dziedzinę tłumaczeń ustnych, w dysertacji dokonano przeglądu kluczowych pojęć istotnych dla komunikacji werbalnej, takich jak teoria dyskursu, a dokładniej kontekst pragmatyczny, akty mowy, implikatury konwersacyjne oraz fenomen grzeczności. W dalszej części pracy omówiono podstawowe kwestie etyczne dotyczące tłumaczeń ustnych, rolę tłumacza, oczekiwania uczestników interakcji tłumaczeniowej oraz mity na temat bezstronności tłumacza wraz z ich implikacjami w domenie RCI. Następnie poruszono kwestie dotyczące specyfiki komunikacji telefonicznej (pozbawionej kanału wizualnego), w tym intencje rozmówców, koordynację rozmowy oraz kolejność zabierania głosu (ang. turn-taking). Część praktyczna dysertacji obejmuje dwa aspekty badania. Intencją autora było przeanalizowanie nagrań interakcji tłumaczeniowych w celu wyodrębnienia informacji metajęzykowych, które pomogą tłumaczowi przeprowadzić prawidłowy proces tłumaczenia bez uprzedniej znajomości kontekstu. Pierwsza część przedstawia analizę statystyczną interakcji tłumaczeniowych pod kątem konkretnych obszarów, wykorzystania technologii, metod połączeń oraz czasu trwania interakcji. Druga część badania przedstawia metajęzykową analizę treści 10 interakcji tłumaczeniowych zarejestrowanych przez autora, pod kątem potencjalnych rozwiązań sytuacji problematycznych, które miały miejsce podczas tłumaczeń zdalnych. Obie części badania zostały zakończone podsumowaniem w postaci wniosków.