Motywacja czy rozczarowanie: powody, dla których tajwańscy studenci uczą się (?) języka polskiego

Abstract

The present case study investigated the motivation of two Taiwanese university students to learn Polish. It should be seen in the wider context of LOTE instruction in a country where foreign language education has been dominated by English. To date, still too little has been understood about Taiwanese PFL learners’ motivations, as previous studies in Poland focused on other demographic groups and the local research exhibited a marked predilection for EFL. The project aimed to (1) identify the factors fueling and impeding the drive to learn Polish, (2) uncover the underlying picture of the educational setting, as well as (3) formulate a handful of practical considerations for FL practitioners. Questionnaires and in-depth interviews served for data collection. The analysis revealed a wide discrepancy between declared motivation and the actual learning outcomes. A need to appear unique and impress others, along with perceived similarities between Taiwan and Poland, inspired both of the informants. Limited knowledge of Poland among fellow citizens did not discourage learning, nor did the lack of a positive image of the target community. The researcher has tried to address the confusion about what it means to learn a language. Despite the limited sample, the results manage to illustrate some of the current problems faced by Taiwanese LOTE stakeholders.

Przedmiotem niniejszego stadium przypadku jest motywacja dwojga tajwańskich studentów do nauki języka polskiego. Należy rozpatrywać je w szerszym kontekście dydaktyki języków innych niż angielski w miejscu zdominowanym przez tenże. Jak dotąd niewiele wiadomo na temat powodów, dla których Tajwańczycy uczą się polskiego, jako że wcześniejsze badania z zakresu jpjo nie uwzględniały tej grupy, zaś miejscowi badacze to przede wszystkim angliści. Celem badania było (1) ustalenie, jakie czynniki motywują, a jakie zniechęcają tajwańskich studentów do nauki polskiego, (2) lepsze zrozumienie tutejszego szkolnictwa, oraz (3) sformułowanie wskazówek dla stron zaangażowanych w nauczanie języków obcych w tej części świata. Dane zebrano za pośrednictwem kwestionariuszy i wywiadów. Analiza wypowiedzi studentów ujawniła znaczny rozdźwięk pomiędzy deklarowanym poziomem motywacji a faktycznymi osiągnięciami w tej materii. Wśród czynników motywujących oboje badanych znalazła się między innymi potrzeba wyjątkowości i wywarcia wrażenia na innych, a także dostrzegane podobieństwa między dwoma krajami. Nie zniechęcał ich ani fakt, że wiedza ich rodaków na temat Polski jest znikoma, ani mało korzystny wizerunek Polaków, z jakim przyszło im się zetknąć. W artykule dołożono starań, aby wyjaśnić istniejące nieporozumienia co do tego, czym jest nauka języka i ilu wymaga starań. Mimo obecności jedynie dwojga uczestników ukazuje on sedno problemów, z jakim zmaga się obecnie edukacja językowa na Tajwanie.