Rada Mediów Narodowych a niezależność Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji

Abstract

W ramach swobody pozostawionej ustawodawcy w świetle Konstytucji RP i prawa Unii Europejskiej należy poszukiwać najlepszych rozwiązań służących zapewnieniu niezależności Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji. Fundamentalnym wymogiem jest zapewnienie pełnej politycznej niezależności KRRiT, co wymaga wysiłku przy zmianie ustawy, ale również zgodnej z prawem Unii Europejskiej wykładni prawa, stosowania prawa i istniejących praktyk, w szczególności co do wyboru i rozliczania członków KRRiT. Wymogiem ustawowym jest, aby członkowie KRRiT wyróżniali się wiedzą i doświadczeniem w odniesieniu do środków społecznego przekazu, co należy interpretować w aspekcie zadań KRM, zwłaszcza zapewnienia pluralistycznego i otwartego charakteru radiofonii i telewizji. We wrześniu 2020 r. został przedstawiony kolejny projekt nowelizacji ustawy o radiofonii i telewizji, który w założeniu miał realizować cele unijnej dyrektywy audiowizualnej. Ustawą z dnia 11 sierpnia 2021 r. o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji oraz ustawy o kinematografii wdrożono częściowe działania naprawcze, umacniające niezależność KRRiT, ale są one w dalszym ciągu niewystarczające.