Właściwość sądu w procesie cywilnym

Abstract

The doctoral dissertation delves into the subject of court jurisdiction in civil proceedings. The research conducted for this dissertation aims to confirm the research hypothesis, which can be summarized as follows: "The fundamental criterion for evaluating the rationality of the legislator when creating regulations concerning the jurisdiction of courts in civil proceedings is the proper balance of two sets of values: (1) the right to a court, understood as geographic access to the court, and the right to a court, understood as access to a quality justice system, and (2) the equitable distribution of tasks among courts and judges and ensuring an adequate level of specialization”. In the conclusion, the author synthesize the findings from the extensive research conducted throughout the dissertation. The central research hypothesis, asserting the pivotal role of balancing geographic access to the court and access to a quality justice system, as well as ensuring equitable distribution of tasks and specialization, is reaffirmed. The research has yielded valuable insights into the complex landscape of court jurisdiction, with implications for the development of procedural law and the broader justice system. This dissertation underscores the need for a more comprehensive, nuanced, and well-balanced approach to court jurisdiction within civil proceedings.

Rozprawa doktorska porusza tematykę jurysdykcji sądów w postępowaniu cywilnym. Badania przeprowadzone na potrzeby niniejszej rozprawy mają na celu potwierdzenie postawionej hipotezy badawczej, którą można streścić w następujący sposób: „Podstawowym kryterium oceny racjonalności ustawodawcy przy tworzeniu regulacji dotyczących właściwości sądów w postępowaniu cywilnym jest właściwe zrównoważenie dwóch zestawów wartości: (1) prawo do sądu rozumiane jako geograficzny dostęp do sądu oraz prawo do sądu rozumiane jako dostęp do wysokiej jakości systemu wymiaru sprawiedliwości oraz (2) sprawiedliwy podział zadań pomiędzy sądy i sędziów oraz zapewnienie odpowiedniego poziomu specjalizacji”. W podsumowaniu autor podsumowuje wnioski z szeroko zakrojonych badań przeprowadzonych w ramach rozprawy doktorskiej. Potwierdzona zostaje główna hipoteza badawcza, stwierdzająca kluczową rolę równoważenia dostępu geograficznego do sądu i dostępu do wysokiej jakości wymiaru sprawiedliwości, a także zapewnienia sprawiedliwego podziału zadań i specjalizacji. Badanie dostarczyło cennych informacji na temat złożonego krajobrazu jurysdykcji sądowej, co ma konsekwencje dla rozwoju prawa procesowego i szerszego systemu wymiaru sprawiedliwości. Niniejsza rozprawa podkreśla potrzebę bardziej wszechstronnego, zniuansowanego i wyważonego podejścia do jurysdykcji sądowej w postępowaniu cywilnym.