Kant’s Apriorical Idea of Law: Two Ways of its Justification

Abstract

Kant proposed an apriorical account of the idea of law, according to which the law’s only legitimate goal is to guarantee for each citizen a possibly broad scope of external freedom compatible with the same scope of all other citizens. However, Kant did not make it entirely clear how this idea is to be justified. This paper presents two ways of justification, drawing on Kant’s view of the human nature. The first one appeals to the apriorical components of this view (rationality, freedom, equality, and dignity), and the second one is based on its empirical components (the ambivalent account of human predispositions).

Kant zaproponował aprioryczne ujęcie idei prawa, zgodnie z którym jedynym prawomocnym celem prawa jest zapewnienie każdemu obywatelowi możliwie szerokiego zakresu zewnętrznej wolności dającego się pogodzić z identycznym zakresem wolności innych obywateli. Kant nie rozjaśnił jednak w pełni tego, jak należy to ujęcie uzasadnić. W artykule zostały przedstawione dwa sposoby jego uzasadnienia oparte na Kantowskim obrazie natury ludzkiej. Pierwsze z nich odwołuje się do apriorycznych elementów tego obrazu (racjonalności, wolności, równości i godności), drugi – do elementów empirycznych (ambiwalentnego ujęcia przez Kanta ludzkich predyspozycji).