Abstract
Rozpad ZSRS i pojawienie się na mapie politycznej Europy niepodległej
Ukrainy w 1991 roku otworzyło szeroką dyskusję na temat cech
szczególnych tego państwa i jego części. Dla wielu obserwatorów było
ono terra incognita, której pojawienie się stanowiło olbrzymią niespodziankę.
Dotyczyło to niejednokrotnie również samych mieszkańców
Ukrainy, którzy po latach narodowej niewoli i sowieckiej indoktrynacji
nie zawsze potrafili odnaleźć się w nowej sytuacji. Jednym z przewodnich
motywów dyskusji nad kondycją Ukrainy było jej silne kulturowe, a w konsekwencji również polityczne zróżnicowanie przestrzenne. Dodatkowym
impulsem wzmacniającym zainteresowanie tematem stała
się polityka Rosji względem Ukrainy.