| dc.description.abstract | Groteskowość podobnie do rodzaju i wielu innych estetycznych kategorii jest
tym, co Wittgenstein nazywał „otwartymi pojęciami”, które zawierają w sobie cały szereg
jakości, niektóre nachodzą na siebie, inne zaś nie dają się ze sobą pogodzić. Ten artykuł
bada pewną podkategorię groteski zawierającą takie własności, jak infantylna
regresja i pogwałcenie tabu z perspektywy Freudowskiej i Bachtinowskiej. Artykuł
omawia sonet Baudelaire'a „Olbrzymka”, balladę Villona „Ballada o grubej Małgosi”,
oraz dramat absurdu Khanokha Levina „Jobs Sufferings'. Artykuł stara się odpowiedzieć
na pytanie, dlaczego pewien typ poezji poszukuje estetycznej przyjemności w ekscesach
cielesności, w otwieraniu ludzkiego ciała i w jego ekskrementach. Autor. odpowiada
na to pytanie przywołując klasyczne opracowania Freuda, Sandora Ferencziego,
Bachtina i Gombricha, starając się oryginalnie rozwiązać ten problem. | pl_PL |
