Geriatryczna Skala Oceny Depresji a sytuacja materialna i rodzinna osób starszych. Wstępne wyniki projektu PolSenior

Abstract

Depresja to obok otępienia najczęstsze zaburzenie psychiczne występujące u osób w podeszłym wieku. Objawy kliniczne depresji są często niecharakterystyczne, co powoduje zbyt rzadkie rozpoznawanie zespołów depresyjnych u osób starszych. Celem niniejszej pracy była ocena częstości występowania nasilenia objawów depresji oraz określenie środowiskowych czynników towarzyszących tym objawom. W ogólnopolskim projekcie PolSenior, dedykowanym populacji w podeszłym wieku, zastosowano 15-punktową Geriatryczną Skalę Oceny Depresji (GDS). Grupę badaną stanowiły osoby w wieku 55-59 lat (kohorta przedpola starości) oraz 65 i więcej lat z dziewięciu województw. Badanie za pomocą GDS wykonano u 1718 respondentów (852 M, 866 K) bez istotnych zaburzeń funkcji poznawczych, którzy uzyskali w Krótkiej Skali Oceny Stanu Psychicznego (MMSE) co najmniej 70% punktacji maksymalnej. Wyniki GDS zestawiono z danymi, dotyczącymi sytuacji rodzinnej i materialnej respondentów. Z przeprowadzonych analiz wynika, że objawy depresyjne występują częściej u kobiet niż u mężczyzn, a częstość ich występowania zwiększa się wraz z wiekiem. Czynnikami ryzyka depresji są ponadto zła sytuacja materialna oraz samotne zamieszkiwanie.