Crypt Burials from the Cloister Church of Riesa (Germany) – Changes of Funerary Customs, Body Treatment, and Attitudes to Death

Abstract

The cloister church of Riesa (Saxony, Germany) contains two burial crypts which were used from the 17th to 19th century AD by local noble families, namely the barons von Felgenhauer, Hanisch/von Odeleben and von Welck. The crypt beneath the altar originally contained 50 inhumations of which about 30 are still preserved at present, either as coffins and/or mummies, while the northern crypt contained eight interments. During the last two centuries, the crypts have experienced major changes which could partly be reconstructed through historical records, photographs and oral history. The aim of the investigations, supported by the parish and the city museum, was to document the current state-of-preservation and to identify the inhumations by combining different types of evidence. The coffins were visually inspected and dated by typo-chronological comparisons, and inscriptions were transliterated whenever possible. Material, fabrication, clothing type and dating of the garments were determined during costume analysis. The mummified remains were subjected to a morphological investigation, including X-rays. Different body treatments resulting in natural or artificial mummification could be observed. In selected cases, samples for aDNA analysis were taken to test for kinship between individuals, and stable isotope analysis was performed for the reconstruction of diet, origin and age of weaning. Probable identification could only be achieved for the individuals with contextual information; however, the bioarchaeological analyses are still ongoing. The coffin ornamentation and inscriptions as well as the garments show chronological changes as well as individual preferences from the 17th to 19th century, most distinctive in the children burials. Faith in God and hope of resurrection remain constant attitudes to death, but familial affiliation becomes an important factor in early modern noble burials.

Kościół klasztorny w Riesie (Saksonia, Niemcy) posiada dwie krypty grobowe, wykorzystywane od XVII do XIX w. przez miejscowe rodziny szlacheckie, w tym baronów von Felgenhauer, Hanisch/von Odeleben oraz von Welck. Krypta pod ołtarzem pierwotnie zawierała 50 pochówków, z których 30 dotrwało do czasów współczesnych w formie trumien i/lub mumii, a krypta północna zawierała osiem pochówków. Na przestrzeni ostatnich dwóch wieków w kryptach zaszły ogromne zmiany, które udało się po części zrekonstruować w oparciu o zapisy historyczne, zdjęcia oraz historię ustną. Celem badań prowadzonych przy wsparciu parafii i muzeum miejskiego było udokumentowanie obecnego stanu zachowania oraz identyfikacja pochówków poprzez łączenie różnych rodzajów dowodów. Trumny zostały poddane inspekcji wzrokowej i datowane w oparciu o porównania typochronologiczne, a ponadto w miarę możliwości dokonano transliteracji inskrypcji. Materiały, sposób wytworzenia, typ i datowanie odzieży zostały ustalone w ramach analizy kostiumologicznej. Zmumifikowane szczątki poddano badaniom morfologicznym, w tym prześwietleniom rentgenowskim. Zaobserwowano różne sposoby postępowania z ciałem, prowadzące do naturalnej lub sztucznej mumifikacji. W wybranych przypadkach pobrano próbki do analizy DNA, aby sprawdzić stopień pokrewieństwa. Przeprowadzono też analizę izotopów stabilnych celem ustalenia diety, pochodzenia i wieku odstawienia od piersi. Prawdopodobną tożsamość można było ustalić wyłącznie w przypadku osób, dla których dostępne były informacje kontekstowe. Niemniej jednak trwają wciąż analizy bioarcheologiczne. Zdobienia trumien i inskrypcje, jak również odzież odzwierciedlają zmiany chronologiczne oraz indywidualne preferencje z okresu od XVII do XIX w., co jest szczególnie widoczne w przypadku pochówków dzieci. Wiara w Boga i nadzieja na zmartwychwstanie pozostają stałymi elementami podejścia do śmierci, jednakże we wczesnonowożytnych pochówkach szlacheckich istotną rolę zaczynają odgrywać więzy rodzinne.