Czy rozwój infrastruktury społecznej wystarczy do wzrostu kapitału społecznego i aktywizacji polskiej wsi?

Abstract

Stan infrastruktury społecznej i jego znaczenie dla jakości życia mieszkańców wsi stanowią tradycyjnie obszar marginalny wobec głównych działań rozwojowych. Niska jakość infrastruktury społecznej należy z pewnością do czynników marginalizacji obszarów wiejskich. Po integracji z Unią Europejską pojawiły się szanse na realizację tysięcy projektów w obszarze infrastruktury społecznej. Powstają jednak pytania: Czy wielkie inwestycje w infrastrukturę społeczną będą miały znaczenie dla budowania kapitału społecznego wsi? Czy unijne programy finansujące budowę infrastruktury społecznej przyczyniają się do tworzenia kapitału społecznego polskiej wsi? Coraz większe znaczenie ma aktywizacja lokalnych społeczności i spowodowanie, aby przejęły one odpowiedzialność za miejsce, w którym żyją.