| dc.contributor.author | Sękowski, Piotr M. | |
| dc.date.accessioned | 2020-01-16T08:56:03Z | |
| dc.date.available | 2020-01-16T08:56:03Z | |
| dc.date.issued | 2018 | |
| dc.identifier.issn | 1689-4286 | |
| dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/11089/31190 | |
| dc.description | Artykuł prezentuje wybrane wyniki opisane przeze mnie w rozprawie
doktorskiej pt.: „Logiczna analiza struktury i prawomocności argumentu
tu quoque”, napisanej pod kierunkiem prof. dr. hab. Andrzeja Indrzejczaka
w Katedrze Logiki i Metodologii Nauk Uniwersytetu Łódzkiego i
obronionej 20 lipca 2017 roku na Wydziale Filozoficzno-Historycznym
UŁ. Przykłady i twierdzenia zawarte w tekście wybrałem spośród zebranych
w pracy doktorskiej. Niektóre przeredagowałem, żeby uwypuklić
najważniejsze w kontekście artykułu zjawiska. | pl_PL |
| dc.description.abstract | The argument tu quoque is widely called a logical fallacy. The aim of this
study is to show, that this theorem is ill-considered. The text is focused
on the analysis of various examples of tu quoque. This analysis leads to
the conclusion that there are logically correct tu quoque. There are given
some examples of such tu quoque. Main theorem of the article is that
tu quoque is correct if it’s used as some kind of mental shortcut referring
to other arguments. | pl_PL |
| dc.language.iso | pl | pl_PL |
| dc.publisher | Instytut Filozofii Uniwersytetu Łódzkiego | pl_PL |
| dc.relation.ispartofseries | Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris;44 | |
| dc.subject | tu quoque | pl_PL |
| dc.subject | błędy logiczne | pl_PL |
| dc.subject | logika | pl_PL |
| dc.subject | teoria argumentacji | pl_PL |
| dc.subject | teoria komunikacji | pl_PL |
| dc.title | Logicznie poprawny argument tu quoque | pl_PL |
| dc.title.alternative | Logically Correct Argument tu quoque | pl_PL |
| dc.type | Article | pl_PL |
| dc.rights.holder | © Internetowy Magazyn Filozoficzny HYBRIS 2019 | pl_PL |
| dc.page.number | 32-50 | pl_PL |
| dc.contributor.authorAffiliation | Polskie Towarzystwo Filozoficzne | pl_PL |
| dc.contributor.authorAffiliation | Polskie Towarzystwo Antropologiczne | pl_PL |
| dc.references | Bocheński, J.M. (1993). Co to jest autorytet? W: J.M. Bocheński, Logika i filozofia. Warszawa: PWN. | pl_PL |
| dc.references | Bocheński, J.M. (1994). Autorytet. W: Sto zabobonów. Kraków: Philed. | pl_PL |
| dc.references | Dynarski, K. (1996). Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu. Poznań: Pallottinum. | pl_PL |
| dc.references | Govier, T.R. (1980). Worries About Tu Quoque as a Fallacy. W: Informal Logic Reasoning and Argumentation in Theory and Practice, Vol.3 No3. | pl_PL |
| dc.references | Govier, T.R. (1987). Problems in argument analysis and evaluation. California University. | pl_PL |
| dc.references | Grice, H.P. (1975). Logic and conversation. W: P.Cole, J.L. Morgan (red.), Synthax and semantics, 3: Speech acts, 41-58. New York: Academic Press. | pl_PL |
| dc.references | Hajduk-Nijakowska, J. (2012). Kulturowy kontekst komunikowania [w:] E. Kulczyński, M. Wendland (red.) Komunikologia. Teoria i praktyka komunikacji. Biblioteka komunikacji społecznej, t.3. Poznań: Wydawnictwo Naukowe IF UAM. | pl_PL |
| dc.references | Indrzejczak, A., Promińska, B. (2016). Uwagi o formach kontrargumentacji. W: Bibliotheca Philosophica 1. Argumentacja, myślenie, działanie, 27-40, Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego. | pl_PL |
| dc.references | Łukowski, P. (2012). Logika praktyczna z elementami wiedzy o manipulacji. Warszawa: Wolters Kluwer. | pl_PL |
| dc.references | Przybyszewski, S. (2009). Kilka uwag o roli kontekstu w komunikacji. W: Prace językoznawcze XI, 179-189. Uniwersytet Warmińsko- Mazurski w Olsztynie. | pl_PL |
| dc.references | Pawłowski, T. (1986). Definicje perswazyjne. W: Tworzenie pojęć w naukach humanistycznych. Warszawa: PWN. | pl_PL |
| dc.references | Sękowski, P. (2012). Autorytet – teoria i eksperyment. Bocheński versus Milgram. W: Hybris, 17, 20-49. | pl_PL |
| dc.references | Sękowski, P. (2016). Formalne aspekty argumentu z autorytetu. W: Bibliotheca Philosophica 1. Argumentacja, myślenie, działanie, 41- 51. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego. | pl_PL |
| dc.references | Schopenhauer, A. (2012). Erystyka czyli sztuka prowadzenia sporów. Warszawa: Almapress. | pl_PL |
| dc.references | Stevenson, Ch. L. (2015). Definicje perswazyjne. W: Studia z historii filozofii, 2(6)/2015. Toruń: UMK. | pl_PL |
| dc.references | Suchoń, W. (2005). Prolegomena do retoryki logicznej. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego. | pl_PL |
| dc.references | Szymanek, K. (2008). Sztuka argumentacji. Słownik terminologiczny. Warszawa: PWN. | pl_PL |
| dc.references | Tokarz, M. (2006). Argumentacja, perswazja, manipulacja. Gdańsk: GWP. | pl_PL |
| dc.relation.volume | 1 | pl_PL |
| dc.discipline | filozofia | pl_PL |
