Przedawnienie w prawie podatkowym

Abstract

Przedmiotem rozprawy doktorskiej jest analiza instytucji przedawnienia w prawie podatkowym, mająca na celu wskazanie kierunków reform w zakresie uregulowań prawnych dotyczących tej instytucji. Obecnie obowiązujący model przedawnienia nie realizuje swoich funkcji w sposób prawidłowy, z uwagi na brak pełnego rozdziału terminów przedawnienia wymiaru oraz wykonania zobowiązania podatkowego oraz braku możliwości określenia maksymalnej długości okresu przedawnienia, w tym precyzyjnego określenia momentu rozpoczęcia i zakończenia biegu terminu przedawnienia. W pierwszym rozdziale rozprawy zostały omówione funkcje przedawnienia. W dalszej kolejności poddane analizie zostały właściwości i cechy stosunku prawnopodatkowego, jak również rola przedawnienia w ramach stosunku prawnopodatkowego. Przeprowadzone zostały także badania prawnoporównawcze obejmujące swoim zakresem regulacje dotyczące przedawnienia w innych gałęziach prawa, celem wykazania, że przedawnienie w ramach poszczególnych gałęzi prawa charakteryzuje się cechami specyficznymi, związanymi z charakterem stosunku prawnego występującego w tej gałęzi prawa. W dalszej kolejności omówiono regulacje o charakterze międzynarodowym oraz przepisy obowiązujące w prawie podatkowym wybranych państw, w tym systemu kontynentalnego jak i systemu common law. Następnie przeanalizowano genezę instytucji przedawnienia w kontekście rozłożenia ciężaru obowiązków dotyczących wymiaru pomiędzy organy skarbowe a podatników, zmierzając do wykazania zależności pomiędzy skalą obowiązków podatników i regulacjami dotyczącymi przedawnienia w prawie podatkowym. W ostatnim rozdziale rozprawy wskazano kierunków zmian.