Niepełnosprawny jako self-adwokat działający w imieniu i na rzecz innych niepełnosprawnych

Abstract

Test dotyczy problematyki self-adwokatury jako działalności służącej wzmocnieniu samostanowienia i emancypacji osób niepełnosprawnych. Jednak warunkiem działań w tym zakresie jest możliwość samodzielnego podejmowania decyzji i refleksyjnego myślenia, do którego osoby upośledzone umysłowo, z racji specyfiki swojej niepełnosprawności, nie są w mniejszym lub większym stopniu zdolne. Tezą tekstu jest więc stwierdzenie, że self-adwokatura powinna być zarezerwowana dla osób niepełnosprawnych, ale w pełni sprawnych intelektualnie. Działania upośledzonych umysłowo self-adwokatów w odniesieniu do osób z własnych środowisk są działalnością pozorną i prowadzą do wytwarzania wiedzy fasadowej na temat ich sprawczości w życiu społecznym.

The paper deals with the problem of self-advocacy treated as an activity serving in behalf of disabled persons’ empowerment and emancipation. But the base of this activity is ability to independent decision making and reflective thinking, to which people with mental handicap are, more or less, incapable. The thesis of the paper is then the statement that self-advocacy should be applied to disabled, but fully intellectually capable, persons. The actions undertaken by mentally handicapped self-advocates towards persons from their social environment are apparent and lead to development of facade knowledge about their abilities in social life.